Torchwood Files (Part 9)

By: Torchwood Agent No. 474

Note: I was busy last week so hindi ko nasulat ang part 9, so here it is.
          Nanlilisik ang mga mata ng nilalang na pink na nasa likod ko; nakakatakot ang kanyang mga ngiti at sabik siyang makuha ako! Napapikit na lang ako ng aking mga mata sabay tulo ng ilan sa mga luha ko, hinanda ko na sarili ko sa kamatayan ko. Walang use na makatayo pa ako dahil pinako na ako ng takot na nararamdaman ko.
          Biglang tumigil ang halimaw, nilapit niya ang kanyang mukha sa akin at tumawa ng mahina. Dahan-dahan kong binuksan aking mga mata. Kahit na puno ng takot ay sinubukan ko pa ring tingnan ang halimaw na nasa mukha ko.
          Habang ka-face-to-face ako ay dahan-dahan niyang hinipo ang ilang parte ng katawan ko, and minsan pati ang burat ay kasali. Nakangiti lang siya. Oo nga’t hinihipo niya ang katawan ko ngunit hindi ako nalilibugan dahil nangingibabaw ang takot sa aking pagkatao. Patuloy lang ako sa pag-iyak.
     “’Wag mo ‘kong saktan...”
     “Ang sarap mo, Master...”
     “Maawa ka...”
     “Ang ganda ng katawan mo. Tama nga si Phil, nakakalibog ka kaya’t pinagpapantasyahan ka ng malibog na baklang ‘yon...”
     “Anong ibig mong sabihin?”
     “Dahil sa sarap mo, sa katawan at mukha, maraming nalilibugan sa ‘yo, at isa na doon si Phil. Matagal ka na niyang pinagnanasaan. Gabi-gabi ay nagjajakol siya, ini-imagine na kinakantot mo siya at chinuchupa ka niya. Dahil sa lakas ng libog niya ay mistulang hangin akong nahila sa katawan niya. Sapat ang tindi ng libog niya para pamuhayan ko ang katawan niya. At dahil sa sexual energies na nakuha ko sa mga nagdaan kong mga biktima, sapat na ang enerhiyang iyon para makalabas-labas ako sa katawan ni Phil.”
     “Papatayin mo rin ba ako kagaya ng mga nauna, at nung nakita ko?”
     “Hindi ko pinapatay ang mga biktima ko, kinukuha ko lang ang init sa katawan nila para mabuhay ako.”
     “’Wag mo akong saktan, please...”
     “Hindi kita sasaktan, bagkus ay gagamitin ko ang katawan mo bilang bago kong bahay. Magagamit ko ang sarap mo para marami pa akong makuhang mga biktima! Gagamitin ko ang sarap mo para makabingwit ako ng mga malilibog na tao para mapasaakin ang init sa katawan nila!”
          Bago pa man ako makapagsalita ay hinawakan na ako ng halimaw sa leeg, dahilan upang masakal ako! Nagpumiglas ako pero walang epekto.
Nawawalan na ako ng hininga at namimilipit na ako sa sakit na nararamdaman ko! Habang tinitiis ko ang sakit ay nagsalita ulit ang halimaw.
     “Pero bago ko gawin ‘yun. Kakantutin muna kita!”
          Katapusan ko na ata! I braced myself for my life’s end. Nasa harapan ko na ang kamatayan ko. Wala akong magawa kundi ang magpatuloy lang sa pag-iyak.
          Lumipad ulit ang halimaw, at bumalik ito sa katawan ni Sir Phil.
          Napasigaw si Sir Phil pagkapasok ng halimaw sa katawan niya, kasabay noon ang pag-ilaw ng mata niya ng kulay pink na liwanag. Maya-maya pa’y papunta na siya sa akin na mistulang aswang na hayok sa laman ng isang tao!
          Habang papunta siya sa akin, na-realize kong hindi pala ako dapat sumuko at dapat akong mabuhay. The moment Sir Phil stooped down on me, isang tadyak kaagad ang binigay ko sa mukha niya, isang tadyak na sapat na ang lakas para mapaatras ko siya at mapatumba!
          BLAGADAHHHH!!! Bumagsak siya sa lupa at namimilipit sa sakit! Tinakpan ni Sir Phil ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay, samantalang nagmadali akong tumayo at mapatakbo. Dinaig ko na ata ang pinakamabilis na tao sa mundo nung tinakbo ko ang buong corridor. Grabe ang aking paghinga dahil sa takot at sa adrenalaine rush, para akong rocket na sinindihan at humarurot sa bilis!
     “TULOOOOOONG! TULUNGAN N’YO KOOOOOOOHHHHH!!!”
          Lumiko ako sa may hagdanan para makababa, habang hinahabol na naman ako ng aking kalaban. Mabilis din ang takbo ni Sir Phil at nagsisisigaw siya, pero hindi boses niya ang lumalabas sa bibig niya, kundi boses ng isang galit at nakakatakot na halimaw! Grabe ang kanyang mga sigaw, umalingawngaw ito sa buong school!
          Papalapit na siya sa akin ulit! Saktong may nadaanan akong isang armchair na nakatiwangwang lang sa corridor na tinatakbuhan ko kaya’t buong lakas ko itong binuhat at tinapon kay Sir Phil. Kapag sinuswerte ka nga naman, sapul si Sir Phil! Napatumba ulit siya habang patuloy ako sa pagtakbo.
     “SAKLOLOOOOOOOO!!!”
          Habang tumatakbo ako ay may dalawang school guard na sumulpot sa dulo ng corridor na handang tumulong sa akin. Napangiti ako kahit papaano; there’s hope!
     “Kuya, tulong po!”. Sabi ko habang dumadaan sa kanila.
          Nung nakita nila ang kakaibang anyo ni Sir Phil, dali-daling binunot ng mga gwardya ang kanilang mga baril para barilin ang kalaban.
BANG! BANG! BANG! BANG!
          Napatigil ako para tingnan kung napatay ba ng mga school guards si Sir Phil, ngunit laking gulat at takot namin ng mga kasama kong security guards dahil nagawang pigilan ni Sir Phil ang mga bala; pakiramdaman ko ay gumagamit ang halimaw ng kanyang kapangyarihan para mapigil ito! At sa isang iglap lang, gamit ang isang kumpay ng kamay ni Sir Phil, ani mo’y isang pwersa ang biglang nagpalipad sa akin at sa dalawang security guards!
          Tumilapon ang dalawang security guards sa dingding ng corridor at BLAG! Tumama ang mga katawan nila sa semento at bumagsak sa sahig na walang malay. On the other hand, swerte akong tumilapon lang sa may dulong bahagi ng corridor, malapit sa hagdanan! Napangiti ako rito, mas mabibilis ang pagtakas ko!
          Nagsimula ulit na habulin ako ni Sir Phil, mas mabilis kesa sa dati kaya binuksan ko ang bag ko at kinuha ko ang aking laptop. Nang makalapit na ang kalaban ko, BANG! Isang matinding hataw ang binigay ko sa ulo ni Sir Phil gamit ang laptop ko! Sa sobrang tindi ng pagkakahataw ko ay nawasak ang laptop ko, dumugo ang ulo ni Sir Phil, at nawalan siya ng malay!
          Habang nangyayari ang mga ito ay umiiyak pa rin ako dahil sa takot. Isa pa diyan, hindi ko na alam kung anung pumasok sa isip ko at hinataw ko ng laptop si Sir Phil, more than that, hindi ko na alam kung napatay ko ba si Sir Phil, pero wala na akong pake basta’t mabuhay lang ako. Iniwan ko na bag ko sa corridor at kumaripas ako ng takbo papunta sa lower floor at nagtago sa isang janitor’s stock room ng floor na ‘yun. Swerte na ring hindi na-lock ‘yun kanina ng janitor para may mapagtaguan ako.
          Sa loob, hinahabol ko ang aking hininga, nananaig pa rin ang takot at pangamba sa dibdib. Mahina akong umiyak dahil hindi ko na alam ang gagawin ko. Napaupo ako sa gilid, nakatakip ang aking ulo gamit ang aking mga kamay.
          Kinapa ko ang aking bulsa, hoping na matawagan ko si Papa para tulungan ako, pero naisip ko ring baka gamitan ng halimaw si Papa ng kapangyarihan kanyang para masaktan ito, which is ayaw ko. Kinuha ko ang aking cellphone, susubukan kong maghanap ng kung sino mang may kakayahang tulungan ako laban sa pambihirang nilalang na kasagupa ko ngayon.
          While taking out my phone, may nahulog na papel sa bulsa ko. Tiningnan ko ang papel na iyon at ‘yun pala ay ‘yung papel na nahulog sa wallet ni papa ––– isang puting papel na may hexagon with a capitalized letter ‘T’ in the middle, and may nakasulat sa ibaba na ‘Torchwood Institute’. Sa ibaba nito ay may isang cellphone number.
          Nag-flash na naman ang mga imahe sa isip ko pagkakita ko ng papel na ‘yun, but this time mas masakit na sa ulo ko ang mga nakikita ko! Bahagya akong namilipit sa sakit dahil sa mga imahe na nasa isip ko. I realized na mukhang ang Torchwood Institute lang ata na ito ang makakatulong sa akin!
          Agad kong tinawagan ang number na nakasulat, and from the other line, babae ang sumagot ng tawag...
AT THE TORCHWOOD 26 HUB, MOMENTS BEFORE PA MAKAPUNTA SI PHIL SA SCHOOL NILA MASTER, TORCHWOOD AGENTS; POV:
          Sina Bryan, Nello, Sheila, Luna, at James ay tutok na tutok sa malaking monitor na naka-connect sa ginawa nilang Modified Super Scanners (MSS), naghahanap ng mga posibleng biktima ng kanilang kalaban. The other Torchwood 26 agents, led by Sheila, are busy researching about the narrowed down, 50 aliens which involve body heat and sex in their behavious.
     “Why don’t we just use our Energy Blaster Guns (EBGs) and apprehend our enemy?” Marcus asked his teammates.
     “We could, Marcus, but we can’t just shoot aliens with our EBGs; baka makapatay tayo.”. Hannah answered him.
     “Isa pa, Marcus, as best as possible, di dapat tayo pumapatay ng mga aliens. We study them and free them. ‘Yun ang protocol ng Torchwood diba?” Dugtong ni Arlene.
     “Grabe naman! 50 aliens ang pinag-aaralan natin. Di kaya sumakit ulo natin dito?” He complained.
     “Sus! E di ba part naman talaga ng trabaho natin ‘to? Research!? As if hindi ka na nasanay. Sige research na!”. Sheila told Marcus, and wala na ring magawa si Marcus kundi ang sumunod.
ZZZZSSSSHHHEEEENNG! ZZZZSSSSHHHEEEENNG!
          Naalerto agad sina Bryan, tumunog ang MSS! Agad niyang nilapit ang kanyang mukha, along with James, sa monitor ng MSS. May nade-detect na alien activity ang MSS!
     “James, pin point the location of that alien activity!” Utos ni Bryan, and at that moment, agad na nagpipipindot ng mga buttons si James sa isang computer. He is pin pointing the location of the disturbance.
TING! TING! TING! TOT! TOT! TOT! DIT! DIT! DIT!
          Mabilis ang mga daliri ni James na pagpindot ng mga buttons. Agad na tumakbo si Sheila papunta kina Bryan.
     “Bry, any idea kung ano ang kalaban natin and asan located?”
     “Ate Sheila, just give me a few more second.” Sabi ni James na nagdo-double time na sa pagpipipindot. “Mejo matatagalan ‘to.”
     “WELL HURRY UP!” Utos ni Bryan.
          Agad na binilisan ni James ang trabaho; tumulong na si Luna sa kanya while some of their co-workers gathered in front of the MSS monitor.
     “Hannah, stay beside the phone. Baka may tumawag sa atin regarding dito. Marcus, Arlene, Nello, continue the research para malaman natin kung ano ang halimaw ng sa ga’non ay malaman natin ang weakness niya!” Sheila commanded her teammates, and agad na pumwesto ang mga agents para gawin ang utos sa kanila.
          Moments later, na-pin point na nila Luna ang location ng alien, sa isang sikat na private high school sa CDO.
     “VOILA! AYAN NA ANG LOCATION! CORPUS DE XAVIER HIGH SCHOOL!”. James proclaimed.
     “Good job! Now everyone, maghanda!” Marcus told his teammates.
          Habang nagmamadali ang mga agents, bigla lang nawala ang na-pin point nilang halimaw na nasa CXHS ayon sa MSS monitor! Napatigil sila bigla.
     “Anyare?” Nello asked in shock and in frustration. Agad tinignan ni Luna ang mga readings ng MSS.
     “Biglang nawala ang alien, ewan but basta nawala lang siya...” Mautal-utal na sabi ni James, pati siya ay na-shock bakit wala ng mga readings.
     “AY ANAK NG....!” Reaksyon ni Bryan, galit na galit. “JAMES, DIBA SABI KO BILISAN MO!?!” Dugtong niya. Tinamaan sa puso si James. Napa-atras siya ng isang hakbang at may isang tulo ng luha na pumatak sa kanyang mga mata.
     “Uy, Bry! Di naman niya kasalanan na natagalan sa pag-track down sa kalaban ah!” Luna defended James. “Mahirap talaga mag-track down dahil buong Pilipinas na sini-scan natin, and ang pag-track down natin ay sa isang specific na lugar talaga; parang naghahanap ng isang butil ng bato sa isang buong sakong bigas ‘yang ginagawa namin.” Luna further explained to Bryan.
     “AY BADTRIP!” Tanging sagot ni Bryan sabay harap ulit sa monitor.
          Bumulong si Luna kay James.
     “Hayaan mo na ‘yang si Bryan, na-disappoint lang ‘yan.”
     “Di ko na-pin point agad...”
     “Wala kang kasalanan.... You did your best. Hayaan mo na si Bryan, pressured lang ‘yan.”
          Napatango na lang si James, still looking down-hearted.
KRRRRRIIIIING! KRRRRRIIIIING!
          Tumutunog ang Torchwood 26 telephone! Na-alerto agad ang mga agents, pati si James na down-hearted ay nabuhayan ng loob. Agad sinagot ni Hannah ang telepono.
     “Hello?”
MASTER’S POV:
          Umiiyak akong kinausap ang nasa telepono.
     “Hello po? Tulungan n’yo po ako! Hinahabol po ako ng isang halimaw!”
     “Yes! Matutulungan ka namin!”
     “Torchwood Institute ba ‘to?”
     “OO! Where are you?”
     “Tulungan n’yo po ako! Andito ako sa Corpus de Xavier High School, sa isang stock room, nagtatago.  Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ayoko pa pong mamatay...”
     “Got it! Sino ba ang humahabol sa ‘yo?”
     “Teacher ko po, pero parang may anong nilalang po ang sumanib sa kanya. Bumilis po ang takbo niya at umiilaw po ng kulay pink ang mata niya!”
     “E ‘yung halimaw na sinasabi mong sumanib sa kanya, nakita mo ba?”
     “Opo! Isang mala-pink na espiritong tao... parang gas na nagkorteng tao...”
TORCHWOOD 26’s POV:
          Habang kausap ni Hannah ang lalaking nasa kabilang linya ng telepono, nakikinig naman ang ibang Torchwood 26 agents sa speaker ng phone.
          Habang nakikinig, tini-take note naman nina Bryan at Sheila ang mga detalye tungkol sa halimaw.
     “Kulay pink, mala-espiritong nilalang, gaseous, involved ang sex at body heat... Marcus, encode the data in the ExIDR (Extraterrestrial Identity Data Recorder)!” Sheila commanded Marcus with authority.
     “Doing it now...” When Marcus encoded the data, the results narrowed down, from 50, to 5! “Sheila, 5 possible species of aliens!”
     “Good! Hannah, ask him more!”
          Hannah quickly obeyed her command.
     “Ano pa? Information!”
     “May nabanggit ang teacher ko. Bago pa makasanib ulit ang halimaw sa kanya, sabi ng teacher ko na tumakbo daw ako bago ako saktan ng...”
          Napatigil bigla ang kausap ni Hannah, halatang inaalala ang mga sinabi ng teacher niya.
     “ANO?”
     “Sabi niya na Lustio raw!”
          Hinarap agad ni Hannah si Marcus.
     “LUSTIO RAW! SEARCH MO!”
          Agad na nag-search si Marcus, and wala pang 5 seconds ay lumabas na ang results! Napangiti ang mga Torchwood agents sa tuwa! Binasa ni Marcus ang results.
     “Lustios are an alien species who thrives in the Hamrole Galaxy, 20 galaxies away from Earth. They prey on the sexual energies, lust, and sexual gratifications of other living organisms. In absorbing the sexual energies of their victim, they also absorb their body heat. Lustios are drawn into organisms who contains huge amounts of sexual energies. They use these enerigies inside the organism to control them and make them their hosts. The more the organism fight or ignores his sexual urges, the more Lustios are attracted to that organism, since holding back sexual urges means storing up sexual energies. Also, organisms who happens to be homosexuals, who fights their homosexuality, can also a good host for Lustios to live in. The only way to neutralize Lustios is to neutralize sexual energies and lusts themselves.”
          Natahimik ang mga Torchwood 26 agents, nag-iisip. Each of them thinking on ‘...how to oppose lust and sexual energies...’ themselves. Some of them are even puzzled by this; they think it is a riddle.
          After a brief moment, Nello got the answer.
     “I know what to do! Prepare some Mental Projectors and Energy Containers!”
          Agad na kumuha ng mga Mental Projectors sina Bryan at Sheila ––– ang mga Mental Projectors ay mukha lang mga plain na mga black headbands na may isang maliit na antenna sa gitna. On the other hand, kumuha naman ng mga Energy Containers sina Nello at Marcus. Ang itsura ng isang Energy Containers ay parang isang platito na may itim na salamin sa gitna. Dali-daling nilagay nila ang mga ito sa bag.
     “Nello, Marcus, Sheila, tayo ang pupunta at haharap sa halimaw. Arlene and Hannah, standby kayo sa MSS monitor and observe sa mga pwedeng mangyari and kung ano ang mga kailangang gawin natin as we face this Lustio. James and Luna, get ready with the teleporters. Teleport us to CXHS, and kung need namin ng extra equipments, ipadala n’yo agad gamit ang teleporters.”. Bryan commanded his teammates.
          Ginawa kaagad ng mga Torchwood 26 agents ang kanilang mga gawain. Pumwesto sina Bryan, Nello, Marcus, at Sheila sa mga teleporters na sini-set up nina Luna and James, while Arlene and Hannah proceeded to the MSS monitor to further scan CXHS and to study other possible ways of defeating the Lustio.
          Napalibutan agad ng kulay blue na liwanag sila Bryan. Sa isang iglap lang ay BRZHOOM! Nawala agad sila sa Torchwood 26 Hub; they found themselves outside the school builiding of CXHS. Mula sa labas, maririnig ang mga malalakas na sigaw ng halimaw, at sigaw ng isang lalaki.
MASTER’S POV:
          Binaba ko ang telepono, hoping na bilisan ng Torchwood ang pagresponde nila. Dahil sa takot at kaba, daig pa ng puso ko ang isang bass drum sa lakas ng tibok nito. Grabe ang adrenalaine rush na meron ako ngayon. Isa pa diyan ay grabe ang paghabol ko sa aking hininga.
          Dahan-dahan akong tumayo sa kinauupuan ko sa stockroom, nakikiramdam sa kung ano man ang mga nangyayari sa labas. Marahan akong lumakad papunta sa pinto, pilit nilalabanan ang takot sa aking katauhan. Nilapat ko ang aking tenga sa pinto, pinakikinggan ang mga nangyayari sa labas.
          Napakatahimik ng paligid sa labas, ani mo’y walang kaguluhang nangyayari ngayon sa school. Marahil siguro ay napatay ko nga ata si Sir Phil at ang halimaw? Sa tindi ba naman ng paghataw ko sa aking laptop, siguradong patay ang mga ito. Patuloy lang ako sa pakikinig at pakikiramdam hanggang sa unti-unting gumaan ang aking loob. I’ve decided na lumabas na ng stock room para makauwi. Bahala na kung akong palusot ang gagawin ko kina Mama.
          Kumuha ako ng floor mop sa stock room, pamalo kung sakali’y may umatake ulit sa akin. Marahan kong binuksan ang pinto, at dahan-dahang lumabas. Sinigurado kong walang makakarinig ng mga yapak ko. Habang ginagawa ko ang mga ito ay bumabalik ang takot sa aking dibdib, pero nilalabanan ko ito. Nagsimula akong maglakad para makatakas, pabilis ng pabilis ang lakad habang pataas ng pataas naman ang level ng takot ko.
     “At saan ka pupunta?”
          Napatigil ako sa paglakad, pamilyar ang boses na ‘yun, kay Sir Phil!
     “I’m up here.... Kakantutin kita!”
          Napatingala ako, at doon ko nakita si Sir Phil na nakadikit sa kisame, parang ‘yung sa mga napapanood kong mga horror movies. Nakangiti si Sir Phil na nakatitig sa akin. Tumutulo ang kanyang mga dugo mula sa kanyang sugat na ginawa ko, and mas lumiwanag pa ang ilaw sa kanyang mga mata. Bumalik ang takot sa aking dibdib at ang mga luha sa aking mga mata. Still, I know that I’m not done for.
          Lumundag si Sir Phil sa akin, ngunit gamit ang dulo ng mop na kinuha ko sa stock room, sinikmuraan ko ang kalaban ko. BANG! Isang malakas na sigaw ang kanyang pinakawalan! Napasigaw din ako habang hinahataw ko ulit si Sir Phil ng mop! Di naglaon ay binitawan ko ang mop at tumakbo ako ng mabilis na mabilis para makatakas lang ulit sa aking kalaban. Nagsisisigaw ako ng tulong habang hinahabol naman ako ng aking kalaban.
          Tumakbo ako ng tumakbo, hanggang sa hindi ko na namalayan na wala na akong tatakbuhan. Nakapunta ako sa sulok ng isang classroom na pinasok ko. Na-corner ako ni Sir Phil. Wala na akong magagawa. Pinikit ko na lang ang aking mga mata para sa katapusan ko. Tumulo ang mga huling luha sa aking mga mata.
WRRRUUUUNNNGGGG!!!
          Napadilat ako sa tunog na ‘yun, and laking gulat ko nang makita ko si Sir Phil na nakakulong sa isang kulay indigo na liwanag na nanggagaling naman sa paanan ni Sir Phil! Ang liwanag ay mula sa isang parang platitong bagay na kulay itim. Nagulat ako, tiningnan ko kung ano ang nangyari and kung saan galing ang platitong iyon.
          Tumakbo ako paalis sa sulok, papunta sa pinto, but halfway sa dinadaanan ko ay may nakita akong isang lalaki at isang babae na na-shock din nung nakita ako!
     “Master?” Tanong ng nagtatakang babae. “Marcus, si Master ang tumawag sa atin!”
     “Diba nag-meet na natin siya  nung Sunday lang?” Ani ng lalaking kaharap ko.
     “Paano n’yo ako nakilala?” Gulat na tanong ko, and bago pa man ako makapagsalita ulit ay sumakit na naman ang ulo ko! Ang mga imahe at mga scenarios regarding sa Torchwood ay nagsilabasan na naman sa isip ko!
          Namilipit ako sa sakit habang hinahawakan ko ang aking ulo. May bagong imahe ang nag-register sa ulo ko:  Sa loob ng laboratory kung saan may mga futuristic na mga gadgets, sinunggaban ko ang isang lalaking nagsasalita at hinawakan ko ang kanyang damit at sinabi sa kanyang ‘HOW DARE YOU ENDANGERED ME LIKE THAT!?!’ I just realized na ang lalaking sinunggaban ko pala sa imaheng ‘yun ay ang lalaking nasa harapan ko!
          Dahil sa sakit ng ulo ko ay medyo nawalan ako ng balance, dahilan para saluhin ako ng lalaki.
     “Bitiwan mo ako! At bakit n’yo ako kilala?”
     “We did some research.”
          Habang inaalalayan ako ng lalaki dahil nahihirapan akong maglakad, nagsalita ang babae.
     “Bilisan natin, baka makawala ulit ang Lustio.”
MOMENTS LATER:
          Sa quadrangle ng school building, habang inaalalayan ako ng lalaki, ay nakita ko si Bryan, ang pinsan ni Samuel na siyang gulat na gulat nang makita ako.
     “Diba si Master ‘yan?” He asked in disbelief. “Paanong andito siya?”
     “Bry, siya pala ang tumawag sa atin kanina!” The girl told Bryan.
     “Di kaya may nakuha siyang bagong Torchwood Card?” Tanong ng isa pang lalaki na kasama ni Bryan.
     “Nello, Bryan, tama na muna ‘yan. Ang mabuti pa, mag-focus muna tayo kung papaano talunin ang Lustio!” Sabi ng lalaking umaakay sa akin.
          Sa isang iglap lang ay sumakit na naman ang aking ulo! Mas masakit kesa sa dati at mas maraming imahe ang nagsilabasan sa aking isip. Pasakit ng pasakit ang aking ulo, pakiramdam ko’y parang mabibiyak ito sa sakit, parang may kung anong martilyo na pinupukpok dito. Isang malakas na sigaw ang aking nilabas...
          Habang sumasakit ang aking ulo ay mistulang natauhan ako! Naaalala ko na ang lahat ––– mula sa pagpunta ko sa Divisoria Arcade, hanggang sa pagharap ko sa halimaw na kulay puti, hanggang sa pagpasok ko sa parang base nila Bryan, sunod ay ang pag-inom ko ng tubig na may halong pampalimot, hanggang sa makabalik ako sa Divisoria Arcade! Nagbalik na ang mga alaala ko!
          Nanghina ang mga kalamnan ko, dahilan para mas alalayan ako ng lalaki.
     “Naaalala ko na lahat! ‘Tang ina mo, Bryan! Anong ginawa mo sa akin!?!”
          Sinubukan kong tumayo at sunggaban si Bryan, ngunit mahina pa ang katawan ko, kaya napaluhod ako. Nagsalita ang babae.
     “Nakaalala siya, Nello. Ikaw na bahala sa kanya.”
          Pinaupo ako ng lalaking tinatawag na Nello sa simento at sinabihang magpahinga habang nag-uusap naman sina Bryan at ilan pa sa mga kasamahan niya.
TORCHWOOD’S POV:
     “Bryan, paanong naalala niya?” Marcus asked, nagtataka at nagkakamot ng ulo.
     “It only means that he is clever. Kung matalino ang isang tao, unti-unting maaalala niya ulit ang mga memories na pinalimot natin sa kanya, lalo na kung may mga bagay pa na tumutulong sa kanya na magpaalala sa mga memories na ‘yun.” Sheila responded.
     “We will erase his –––” Nagsalita si Bryan ngunit binara na siya ni Sheila.
     “SHUT UP! Hindi na natin ie-erase ang memory ni Master! He’s clever, Bryan! He would be a valuable asset sa Torchwood 26. Pagkatapos ng lahat ng ‘to, ii-invite natin siya na sumali sa atin, and kapag pumayag siya, then magiging part siya ng Torchwood! Maliwanag!?!” Na-overpower ni Sheila ang authority ni Bryan, despite na 2nd-in-command lang siya sa Torchwood 26.
          Hindi makatingin ng diretso si Bryan, halatang na-badtrip ata ito.
          Maya-maya pa ay kinausap sila ni Nello.
     “Guys, kailangan na nating talunin ang Lustio!”
     “Magpapadala ako ng Energy Blasters. Tatawagin ko sila James.” Marcus told him.
     “No! I bet kung gagamitin natin ‘yun while nasa loob siya ng katawan ng host, baka pati ang host mapatay natin! We must think of another plan...” Sheila said.
     “Guys, I have a mad idea, but we’ll going to need Master’s help...” Nello suggested na siyang kinagulat ng mga kausap niya. “I know na hindi madali but we have no other way!”
          Pinuntahan agad ni Nello si Master at kinausap.
     “Ano? Ie-erase n’yo na naman ba ang mga alaala ko?”
     “No, Master. We need your help!”
     “At bakit ko naman kayo tutulungan?”
     “Look, alam naming malaki ang atraso namin sa ‘yo, but if hindi mo kami tutulungan, mas maraming tao ang masasaktan ng Lustiong kalaban natin ngayon!”
MASTER’S POV:
          Napaisip agad ako. Naalala ko ‘yung lalaking nakita kong nabiktima ni Sir Phil, si Jun, at ‘yung dalawang security guards na tumulong sa akin. Tama nga ang lalaking kausap ko ngayon. Ayaw kong may madamay pang iba. With a determined, firm face, napapayag ako. Bago pa man makaalis ang lalaki ay hinila ko siya pababa at galit akong nagsalita.
     “Sa oras na may magawa ulit kayong mali, malas ninyo!”
     “Alam namin. Basta tulungan mo lang kami.”
          Ako, along with Bryan and his colleagues, planned our move.
TORCHWOOD’S POV:
     “Ano ba ang plano mo?” Marcus asked.
     “This is a mad one, but Bryan and Master, kailangan n’yong maghubad!”
     “ANO!?!” Sabay na sabi ng mga kausap ni Nello; shocked sila.
     “Sabi ko naman diba? Mad idea siya!” Nello responded. “Bryan, dati kang model, kaya maganda ang katawan mo. Master, we did some research. Sikat ka sa school dahil pogi ka at maganda ang katawan mo. Gagamitin natin ang mga katawan ninyo para gawing pa-in laban sa Lustio. Sigi na, maghubad na kayo! Itira n’yo na lang ang mga briefs ninyo!”
     “Nako! Hindi ko gagawin ‘yan!” Bryan reacted, but binara siya ni Sheila.
     “’Wag nang maarte, Bryan! Hubad na para matapos na ‘to!” Utos ni Sheila, at binigyan niya si Bryan ng isang kindat at nakakaakit na lip bite na siyang kinagulat ni Bryan. Buti walang nakapansin sa ginawa niya.
          Napaisip sandali si Bryan: “Landi naman ng girlfriend ko! Sabagay, matagal na rin ‘yung last sex namin...”
MASTER’S POV:
     “Shit! Nasa peligro na nga ang buhay ko, nagustuhan ko pa ang idea ni Nello na maghuhubad kami ni Bryan! Makikita ko katawan niyang nakasuot ng brief!” Sabi ko sa sarili ko na natutuwa, awkwardly!
          Wala na kaming inaksayang oras ni Bryan. Naghubad kaagad kami, although may hesitation pa. Bumungad sa akin ang masarap na katawan ni Bryan na may suot na kulay puting brief. Slim na may konting muscles ang katawan ni Bryan. Medyo matangkad pala siya at maputi, ngayon ko lang napansin. Nagustuhan ko ang nakikita ko pero hindi ko pinahalata.... Bumulong ako sa aking sarili.
      “Wow! Ang sarap mo, Bryan. Sarap mong dilaan!”
          Oo nga’t bi nga ako, pero ayaw ko ring magpatano no! Pinakita ko ang slim, puti, matangkad, at masarap kong katawan. Mas in-emphasize ang katawan kong ito nung itim na brief ko na lang ang natira sa aking katawan. Nakita ito ni Bryan, and mukhang nagulat siya ng bahagya; tinaas niya ng konti ang isa niyang kilay. Tingin ko ako ata, sa tingin ni Bryan, ang magiging katapat ni Bryan pagdating sa sarap ng katawan! Palihim akong napangiti dahil feeling ko kaya kong tapatan si Bryan!
         
          Pagkatapos naming manghubad ay nagsalita ulit si Nello.
     “Sheila, ihanda mo ang mga Mental Projectors. Marcus, ihanda mo ang mga Energy Containers! Now! Now! Now!” Agad na naghanda sina Sheila. “Master, Bryan, magtago kayo sa magkabilang dulo ng quardrangle. Dapat makapunta rito ang Lustio, and when that happens, sabay kayong lumabas at akitin ang halimaw. Got it?” Utos ni Nello. Napatango na lang kami ni Bryan, and we did what he told us.
          After 5 minutes, nakapwesto na kaming lima. Nello hid behind me, then he gave the signal to Marcus to turn of the Energy Container that’s holding Phils body doon sa classroom na kinalalagyan niya. As soon as na-turn off ang Energy Container, naglabas na naman ng ilang malalakas na sigaw si Phil. Mukhang galit na galit na ang Lustio na nasa loob niya, desperado nang magkabiktima.
          Gamit na rin ang kapangyarihan ng Lustio, dini-tect niya ang kinaroroonan ni Master. Tumakbo si Sir Phil sa railings ng corridor at inamoy ang hangin. Naramdaman niya agad si Master kaya’t bigla na lang siyang tumalon muna sa railings, pababa sa quadrangle!

BRRRAAAGGGHHH!!!
          Bumagsak ang katawan ni Sir Phil, pero dahil sa Lustio na sumanib sa kanya, hindi ito nasaktan, bagkus ay nagkaroon pa ng malalaking cracks sa simento na kinabagskan ni Sir Phil dahil sa impact ng kanyang pagkakabagsak!
          Ani mo’y isang hayop si Sir Phil na inamoy-amoy ang paligid, hinahanap si Master. Nang makapunta na siya sa gitna, Nello gave the signal kina Master.
          Sabay na lumabas sa kanilang pinagtataguan sa magkabilang dulo ng quardrangle sina Master at Bryan, nininerbyos silang nakatayo sa kani-kanilang mga pwesto; maaari nilang ikamatay ang sitwasyong ito.
          Nagulat ang Lustio sa kanyang nakita, naka-brief lang si Master, at may kasama pa siyang nakakaakit ring binata na masarap din! Napabungisngis siya. Dobleng sarap ang mararanasan niya for sure! At dahil likas sa mga Lustio na malibog, nabalot ng libog ang Lustio na sumanib kay Sir Phil! Nalito siya kung sino ang uunahin niyang bibiktimahin kaya’t napasigaw siya sa sarap at sa isang iglap lang ay umusok ng kulay pink ang bibig ni Phil!
     “Khhhhrrrrrkkkkk! Hoooaaaaaarrrrrkkkk! Whooookkkkkk!”
          Nabibilaukan si Sir Phil, ani mo’y may lumalabas sa kanyang bibig, at sa isang iglap lang ay POOOOFFFF! Lumabas ang Lustio sa katawan ni Sir Phil! Palipad-lipad ang Lustio sa ere habang bumagsak naman ang katawan ni Sir Phil sa lupa; nawalan siya ng malay.
          Pasigaw-sigaw ang Lustio, nalilito kung sino ang uunahin, ako ba o si Bryan. Habang nalilito siya, hindi namin namalayan na nagbigay na pala ng signal si Nello sa isa pa nilang kasamang lalaki.
          Tumakbo ang lalaki, dala ang isa pang parang itim na platitong bagay sa isang kamay. Pinadausdos niya ito sa simento papunta sa bandang paanan ng Lustio, at gamit ang isang parang remote control na bagay na hawak niya...
WRRRUUUUNNNGGGG!!!
          Napalibutan ng kulay indigo na liwanag ang Lustio, at nakulong siya rito! Nag-utos si Nello...
     “Sheila, guys, suotin ninyo ang mga Mental Projectors!”
          Agad naming sinuot ang parang itim na headband na binigay ng babae sa amin. Nagsalita ulit si Nello.
     “Guys, focus your thoughts on the Lustio! Project your imagination sa kalaban and think of things that scares or shocks you! Gulatin natin ang Lustio! Marcus, palamigin mo ang temperature ng Energy Container, gawin mong 5* Celcius!”
          Sinunod kaagad namin si Nello. Lumamig ang loob ng Energy Container while nag-imagine kami ng mga nakakatakot at mga nakaka-shock na mga bagay para i-project sa isip ng Lustio.
          Na-gets ko kaagad ang nais gawin ni Nello. Gumamit siya ng lamig, nawawala nga pala ang libog ng isang nilalang kung nalalamigan ito. Parang ako, kung libog akong gumising sa umaga, nawawala ang libog ko kapag malamig na tubig ang gamit ko sa pagligo. Gumamit siya ng takot at gulat; nawawala rin ang libog ng isang tao kapag nagugulat ito. Naalala ko bigla noong minsang magjakol ako at nahuli ako ni Papa! Nagulat ako noon at nawala ang libog ko! Napatawa ako sa realizations ko.
          Nagsisisigaw ang Lustio, mukhang nasasaktan siya dahil sa lamig at mga mental projections na nasasagi ng isip niya. Nagbigay ito ng isang malakas na sigaw at BOOM! Sumabog ang Lustio at nadurog ito hanggang sa maging isang kumpol na lang ito ng kulay pink na buhangin!
          Nakahinga kami ng maluwag, and bumuti ang aming pakiramdam. Napangiti ako dahil NATALO NAMIN ANG LUSTIO!
     “Turn it off.” Sabi ni Nello, at agad na nawala ang kulay indigo na ilaw. Pumunta naman ang babae naming kasama sa kinaroroonan ng natira sa Lustio at kinolekta ang pink na mga buhangin.
TORCHWOOD’S POV:
          Lumapit ni Master at ang mga Torchwood agents kay Sheila habang kinokolekta niya ang mga labi ng Lustio. Tinitigan lang nila ang pink na buhangin. Bryan gave out a small smile.
     “We did it. We did it, guys! Nice work! Good job!” Bryan proclaimed, at napangiti ang mga Torchwood agents at nagyakapan.
          Lumingon si Bryan kay Master.
     “You’re not that bad after all...”
          Master only gave him a stern look...
ITUTULOY...         
Note:
     BAKA MALITO KAYO. Kung binasa ninyong mabuti ang kwento ko since the start, sa Part 5 unang na-encounter ni Master ang mga Torchwood agents, and dun rin ‘yung time na na-erase ang memory ni Master. It was set on a Sunday. Parts 6 and 7 was set on Monday, so parts 8 and 9 was set on a Tuesday!
     I’ve finally decided na bigyan ko ng pangalan ang school ni Master. Corpus de Xavier High School. Mash-up ng dalawa sa, for me, pinakabigating mga high schools ng Cagayan de Oro. By the way, hindi ako nag-graduate sa dalawang school na ito, but I’ve always admired these schools, sometimes nga napapaisip ako kung ano kaya ang feeling na sa Corpus or sa XUHS ako nag-high school.
     Speaking of high school, gusto ko lang malaman, may mga high school students bang nagbabasa sa kwento ko? If oo, please do comment your age. Ehehehehe :3 Okay lang? And sa mga dati nang tagabasa ng kwento ko, and sa mga magbabasa pa lang, please feel free to comment your suggestions para mas ma-imporve pa po ang kwento ko. Salamat! :D And sa mga nagbabasa ng kwento ko, kung okay lang po, kung gusto ninyo, feel free to comment your age or age range. Ewan ko ba po, basta ang alam ko lang nate-turn on talaga ako kung alam ko ang idad ng mga taong nagbabasa ng kwento ko, lalo na pa idad-high school! Kaya nga high school pa si Master at Samuel diba? Pero nasasainyo po kung payag kayo ah! :D

TORCHWOOD TRIVIA:
          Ang mga characters nina Bryan and Samuel eh inspired mula sa dalawa kong naging friend na mga lalaki. Bryan at Samuel rin ang mga pangalan nila sa real life. Pareho silang masasarap! Guys! SHHHHH LANG AH! HUWAG SABIHIN SA IBA!!! Landi ko ngayon! Hahahahahaha! XD Hindi rin kasi nila alam na pinagpapantasyahan ko sila eh! XD Secret lang guys ah! :P Kulit ko ngayon eh!