Lay Me Down

By: Lord Iris

Ayoko na!!! Sobrang sakit na talaga nitong nararamdaman ko! Lagi na lang... Kelan ba mawawala yung sakit na ito? Hindi ko na talaga kaya...

Ganun ba talaga? Kapag nagmahal ka ng sobra ay masasaktan ka din ng sobra? Mabait naman ako... Ni minsan hindi ako nagsinungaling o naglihim sa kanya, lahat ng oras ko pinaparamdam ko na mahal ko siya at higit sa lahat palagi akong nag-eeffort para sa kanya...

Mas pogi naman ako sa pinalit niya. Hindi ako sobrang gwapo pero alam kong cute na cute sila sakin...

Ngayon lang tumibok ang puso ko pero hindi ko akalaing mababasag lang pala... Kasalanan ko to eh! Hopeless romantic ako... Kapag ako nagmahal hindi ko na iniisip ang sarili ko, tinatanggap ko lahat pati pagkakamali ng taong mahal ko at gusto ko lang naman maging masaya siya, kahit masakit, kahit ikamatay ko ibibigay ko pa din ang huling hininga ko para sabihing mahal ko siya...

Pero para saan pa? Iniwan na ako ni Jane. Binigay ko naman lahat eh... Lahat ng gusto niya, lahat ng kailangan niya. Naging mabait ako pati sa pamilya niya tapos lolokohin niya lang pala ako...

Ang sakit, sobrang sakit! Yung 1 taon na pinagsamahan namin kinalimutan niya kaagad. Ganun ba ako kadaling kalimutan? Mahal na mahal ko si Jane pero pinag-palit niya ako sa iba. Hindi ba niya nakikita na ginagawa ko naman lahat para sa kanya?

Araw-araw mabigat ang pakiramdam ko. Naging seryoso na ako palagi. Nawala na ang mga ngiti ko. Naging gloomy na ako. Hindi ba talaga siya naging masaya sa akin? Nagpaka-tanga na nga ako para sa kanya eh...

Kaya pala kapag monthsary namin ako lang ang nakaka-alala, kaya pala ako lang ang nag-eeffort sa aming dalawa, kaya pala di niya tinutupad maski isa sa mga pangako niya simple man o hindi...

Dahil hindi niya na ako mahal... O sa madaling salita hindi niya talaga ako minahal...

"Kuya... Are you ok?" Biglang sabi nung lalakeng sana likod ko.

Medyo nabigla ako... Ang ganda kasi ng accent niya...

Lumingon ako at nakita ko ang isang lalake na moreno, matangkad at di naman masyadong kagwapuhan pero ang haba ng mga pilik mata at kitang-kita ang amber niyang mga mata...

Napansin ko din na may rosary sa bulsa niya... May nakalabas na konting beads at may singsing siya na hugis cross...

"This is for you..." Nakangiti niyang sabi habang inaabot sa akin ang isang panyo.

Kinuha ko iyon at pinunasan ko ang mga luha ko...

"Don't cry that hard... There is a blessing for you... Just believe in the Holy Trinity." Nakangiti niyang sabi at tumingin siya sa altar.

Di naman siya mukhang foreigner pero englishero itong lalake... Ang ganda ng accent pati yung diction niya... Mukhang matalino...

Konti lang ang tao ngayon sa simbahan dahil lunes... Nabibilang lang sa daliri ang mga tao sa loob...

Tumingin ako sa altar... Tama ang lalakeng katabi ko... Kailangan kong manalig sa Diyos...

"You have to be strong... Don't give up on your faith" Nakangiti niyang sabi.

"Thank you..." Mahina kong sabi.

"Wag na po kayong umiyak... Ang cute niyo pa naman po." Nakangiting sabi nung lalake.

Holy shit!!! Marunong pala mag-tagalog! Tangina nito!!! Akala ko pa naman di nakakaintindi pero may accent din siya kahit nagsasalita ng tagalog hahahah....

"Cute? Binobola mo lang yata ako eh." Natatawa kong sabi.

"Hala totoo po yun! I can't lie to everyone... I just can't" Sabi naman niya.

Hahaahaaha ang cute! Kahit tagalog may accent pa din na parang maarte eh wala namang braces... Ang arte ng letter r niya parang Arneo "Ateneo" ganun hahaahaah...

"Bakit? Crush mo ba ako?" Tanong ko sa kanya.

Umiwas siya ng tingin at parang namula siya bigla... Tumawa na lang ako hahahhaha nawala din kahit konti ang sakit na nararamdaman ko kahit papaano...

Sabagay cute naman talaga ako... Maputi ako, tsinito, medyo chubby pero hindi naman halata at makinis ang kutis ko... Marami ding nacu-cutan sa akin... Pero hindi talaga ako naga-gwapuhan sa sarili ko...

"Sige po kuya... I have to go." Sabi nung lalake.

"Wait... Ako nga pala si Teo. Anong pangalan mo?" Tanong ko sa kanya.

"I'm Jay..." Nakangiti niyang sabi.

"Nice to meet you..." Sabi ko sa kanya.

"Nice to meet you din po... Wag ka na pong umiyak ha? Pumapanget po kayo... Sorry but I have to go now." Sabi ni Jay at umalis na siya.

Nakakaloko yun ah! Akala ko talaga laki sa ibang bansa pero marunong naman magtagalog...

Sa tantsiya ko ay nasa 16 pa lang siya. Ako naman ay 18 na... Kaya siguro nagsabi siya ng kuya sa akin...

Ngayon ko lang nakita ang lalakeng iyon dito sa simbahan... Dito sa St. Peter Parish Shrine of the Leaders...

Tumayo na ako... Masakit pala talaga ang magmahal lalo na nung babaeng niloko ka lang at ipinagpalit sa iba...

Simula ngayon... Isinusumpa ko na hindi na ako iibig kahit kanino! Nadala na ako... Ayoko nang masaktan lang ulit...

Lumipas ang ilang araw ng pagmo-move on ko... Sariwa pa din sakin ang mga ala-ala namin ni Jane... Yung mga efforts ko sa kanya, yung mga sinakripisyo ko, yung oras na binibigay ko at higit sa lahat yung pagmamahal ko...

Pag nagmahal ako... Bibinigay ko lahat lahat ng atensyon, oras at lahat ng kailangan niya... Di ko alam kung bakit nagawa niya akong lokohin... Minahal ko si Jane ng higit sa lahat pero ipinagpalit niya ako sa iba kaya simula ngayon... Di na ako magmamahal kagaya ng dati...

Sayang pera ko...

Sayang oras ko...

Sayang efforts ko...

Sayang puso ko...

Sayang lahat...

Pero kaya ko to!!! Kahit masakit, kahit nadurog ako eh may pamilya naman ako... Kaya hindi ako magpapatalo sa letseng heartbreak na yan hahahha...

"Anak... Anong ginagawa mo?" Biglang tanong ni mama habang kinakatok ang kwarto ko.

"Nagrereview po mama..." Matamlay kong sabi.

"Akala ko nagmo-move on eh hahah." Sabi naman ni mama.

"Ano ba yun ma? Istorbo naman eh! Nag-aaral na nga ako para hindi sayang tuition ko eh." Natatawa kong sabi sa kanya.

"Birthday nung anak ng kumare ko... Kailangan natin pumunta bukas." Sabi ni mama.

"Ay handaan hahahha... Sige mama sama ako bukas at linggo naman." Masaya kong sabi at umalis na si mama.

Oh diba? Ang bastos ko... Di ko pinag-buksan ng pinto si mama hahah katamad kasi eh. Pero nag-aaral naman talaga ako... Gusto ko talaga pag handaan... May pa-foods hahahah diba patay gutom lang? Hahahah pero aminin niyo... Pag nasa handaan eh nahihiya din kayo kumuha ng pagkain...

Nakatulog na din ako habang nag-aaral. Ganun ako eh... Kapag nasobrahan sa pag-aaral ay bigla na lang akong nakakatulog...

Paggising ko ay agad na akong nagbihis...

Syempre medyo formal sinuot ko...

Nag-polo ako na dark denim at shorts na dandelion... Nakakahiya naman kung magmukha akong dugyot diba? Malaki bahay ng kapit-bahay namin eh kaya for sure mayaman sila...

Pumunta na kami ni mama sa bahay ng katapat namin at sosyalin ang mga bisita... Agad naman kaming binati...

Nakakahiya din... Wala akong maka-usap dito... Pero andaming foods hahah nakakahiya kumuha pero syempre sayang porma ko... Kain na lang ng madami hahah...

Birthday pala nung anak ng kapit-bahay namin... Pang-7 pero hindi pang-bata yung birthday... Bukod yung bata na handa sa matatanda...

Nakakita ako ng clown! Shemay! Takot ako sa clown eh...

Tumayo na ako... Alam ni mama na takot ako sa clown kaya di na yun magtatanong...

Lumabas ako ng bahay nila... May nakita akong lalake na papasok sana ng bahay kaya nagtama kami ng tingin...

Namumukhaan ko siya...

Siya yung lalake sa simbahan...

"Hi... Teo right? Why are you here?" Bigla niyang tanong.

"Hhhmmm neighbor namin sila eh... Invited kami sa birthday." Nakangiti kong sabi.

"Is that so? Oh... You can smile now." Nakangiti niyang sabi sa akin.

Napansin niya pala... Iyak kasi ako ng iyak nung una kaming magkita ni Jay at siguro last month yun... Hahahah tanda pa niya ako...

"Bakit nga pala aalis ka? Is there something wrong inside?" Nagtataka niyang tanong.

"Hhhmmm... Nothing Jay... Pero kasi... Ayoko sa clown kaya lam mo na..." Nahihiya kong sabi sa kanya.

"I see... Saan ka naman pupunta?" Tanong niya ulit sakin.

"Siguro... Maglalakad-lakad lang kasi wala naman akong kasama." Sabi ko sa kanya.

"Ganun ba? Is it ok if I go with you?" Nakangiting tanong ni Jay.

"Sure... Pero bakit ka nga pala nandito?" Tanong ko naman kay Jay.

"Cousin ko yung may birthday... Pero di ako magtatagal. I will just give this gift and I am good to go..." Sabi niya habang pinapakita ang magandang balot ng gift na hawak niya.

"Ok sige... Samahan na kita sa loob." Sabi ko at ngumiti siya sa akin.

Pumasok ulit kami ni Jay at niyakap niya ang pinsan niya na bata tapos binigay niya ang gift... Di siya pinansin ng tita niya parang snob sa kanya...

Naglalad kami ni Jay at binati siya ng isang gwapong lalake...

"Hi Jay... Ano? Kamusta na? Long time no see..." Sabi nung lalake.

"I'm alright... I just have to go..." Sabi ni Jay at hinatak na niya ako palabas.

Lahat ng tao nagtitinginan kay Jay at sa akin... Feeling ko ay may ginawa akong mali o di kaya naman ay si Jay...

Naglakad na kami palabas... Parang nakahinga kami ng maluwag... Antahimik namin kaya para basagin ang katahimikan ay naisip kong magtanong sa kanya...

"Jay... Bakit englishero ka?" Natatawa kong tanong sa kanya.

"Ha? Sorry... Kasi nasanay lang ako... Standard english ang kailangan sa bahay kasi foreign ang step dad ko..." Nakangiti niyang sabi.

"Ay ganun ba? Ganda ng accent mo eh hahahahaa paturo naman." Natatawa kong sabi.

"Sure... Ano bang gusto mo? Australian or Irish accent?" Nakangiti niyang tanong.

"Hala... Joke lang naman... Ang arte kasi ng pronounciation mo." Natatawa kong sabi kay Jay.

"Ay ganun ba? Sige magtatagalog na lang ako para di ka maartehan sakin." Nakangiti niyang sabi.

"Ay... Joke lang naman! Don't take it seriously." Ayan at napa-english din ako ng wala sa oras.

"Jokes are always half meant true." Seryoso niyang sabi.

Totoo siya... Parang kinabahan tuloy ako at na-offend yata...

"Sorry Jay..." Seryoso kong sabi.

"No... It's alright. You don't have to apologize..." Nakangiti niyang sabi.

"So change topic..." Sabi ko at naglakad-kami.

Nakarating kami sa isang park sa loob ng subdivision namin... May playground doon at umupo si Jay sa swing doon...

"Uhhmmm... Ok ka na ba Teo? Does the pain before bothers you until now?" Tanong niya.

"No... Medyo ok na ako ngayon." Sabi ko at umupo din ako sa tabi ng swing na inuupuan niya.

"It's really good to hear that. Lagi kasi kitang nakikita sa simbahan na umiiyak and after nung panyo scene natin... I never see you again." Sabi ni Jay sa akin.

"Ay... Nagpapaka-busy sa school eh..." Nakangiti kong sabi sa kanya.

"So ikaw... Kanina nga pala bakit di ka nag-stay sa birthday nung cousin mo? Di ka man lang kumain o di kaya bumati sa mga tao doon... Bakit ang sama ng tingin nila sayo?" Tanong ko.

Oopppss!!! Mukhang naparami yata ang tanong ko...

"Oh... Open minded ka ba?" Tanong niya sa akin.

"Oo... Bakit mo naman natanong?" Tanong ko din kay Jay.

"Kaya ganun sila kasi di nila ako masyadong close... Masama tingin nila sakin dahil sa religion nila. Masusunog daw ako sa impyerno." Seryoso niyang sabi.

"Huh? Bakit? Bat ganun? Sino sila para i-judge ka?" Inis kong tanong sa kanya.

"It's because I'm gay..." Sagot niya.

Hala! Di halata... Manly siya tapos formal na formal. Di talaga halata na bakla siya. Kaya pala... Ganun na lang siya i-judge at iba religion niya sa mga relatives niya...

"Ako naman bisexual..." Nakangiti kong sabi sa kanya.

Ngumiti lang siya sa akin... Parang may lungkot sa mga mata ni Jay...

"Bakit nga pala umiiyak ka sa church?" Tanong niya rin sa akin.

"Niloko ako ng gf ko eh..." Sabi ko at parang nalungkot ako bigla.

"Ayos lang yan... May magmamahal sayo ng sobra. Higit sa kaya mong ibigay... Dadating yung tao na yun hintayin mo lang..." Nakangiti niyang sabi sa akin.

"Pero kapag nagmahal ulit ako... Di na kagaya dati... Di na ako mag-eeffort ng sobra. Di na ako magpapaka-tanga." Nakangiti kong sabi.

"Ako naman... Kung magmamahal man ako... Ibibigay ko lahat ng gusto niya. Pero mukhang di naman dadating yung tao na yun." Nakangiti niyang sabi sa akin.

"Huh? Paano mo naman nasabi?" Tanong ko sa kanya at tinaas ko ang kilay ko.

"It's because it is so hard to find a good relationship as a gay... Plus mo pa yung judgement ng mga tao." Sabi ni Jay.

"Hahahhah gusto mo tayo na lang maglandian?" Tanong ko sa kanya habang tumatawa.

"Landian? Sorry... I'm not like that. I'm not a flirt..." Naiilang na sabi ni Jay.

"Joke lang naman bebeko..." Tumatawa kong sabi.

"Bebeko??? Ano yun Teo?" Nagtataka niyang tanong.

"Bebeko ibig sabihin baby ko..." Nakangiti kong sagot sa kanya.

"Baby mo ako?" Naguguluhan niya ulit na tanong sa akin.

"Oo hahahah ayaw mo ba?" Natatawa kong tanong sa kanya.

Ewan ko kung bakit pero... May something na nagsasabi sa akin na gawin ito sa kanya...

Tumingin si Jay sa itaas at nag-isip siya ng malalim...

"Sige ayos lang sakin... Sasakyan ko ang trip mo bebeko..." Nakangiti niyang sabi sa akin.

"Sige bebeko hahahha ikaw na ang bebeJay ko..." Tumatawa kong sabi.

Parang ngumiti si Jay pero pilit yun...

"Uy bakit? May mali ba Jay bebeko?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"Hhhmmm... Naiilang kasi ako Teo." Seryoso niyang sabi sa akin.

"Ayos lang yan... Masasanay ka din naman bebeko..." Natatawa kong sabi sa kanya.

"Sige... Kung yan ang gusto mo." Sabi ni Jay na parang napipilitan.

"Bebeko... Saan ka nga pala nakatira?" Usisa ko sa kanya.

"Sa San Pedro Laguna..." Sagot niya.

"Hala ang layo! Eh pumunta ka lang naman dito para ibigay gift mo sa cousin mo." Nabigla kong sabi.

"Di naman Teo... 3 hours lang biyahe tapos may bahay naman kami sa Bulacan malapit sa SM Fairview." Nakangiti niyang sabi sa akin.

"Ahhhh... So bibisitahin mo ako minsan dito ha?" Nakangiti kong tanong.

"Sige ba... Gala tayo minsan kung trip mo ako." Sagot naman ni Jay.

"Gala? Tayong dalawa lang? Date ang tawag dun bebeko hahahaahaaah." Tumatawa kong sabi sa kanya.

"Dami mong kalokohan..." Sabi ni Jay at ngumiti na siya.

Ang sweet ng ngiti niya... Seryoso kasi ang look niya tapos formal...

"Di yun kalokohan bebeko... Pagmamahal ang tawag dun hahaah." Hirit ko pa sa kanya.

So yun... Nagpalitan kami ng numero ni Jay... Nung dumating ang hapon ay umuwi na siya para hindi siya gabihin...

Ang saya niya kulitin... Parang nakaka-good vibes lang kapag nilalandi ko si bebeJay ko...

Naging mag-text mate kami ni Jay... Malayo kasi bahay nila kaya ka-text ko lang siya pero ang sweet sweet talaga namin sa isa't-isa...

Natutuwa naman ako sa ka-sweetan namin sa isa't-isa pero minsan napapa-isip ako kung hanggang saan darating ang ginagawa kong panlalandi sa kanya...

Bisexual ako... Di na ako magmamahal kagaya ng dati kaya binibigyan ko ng limit ang sarili ko...

Ayokong mahulog ng tuluyan kay Jay... At ayokong lokohin ulit...

"Jay nagka-boyfriend ka na ba?" Tanong ko sa kanya.

"Wala pa... Virgin ako ng taon haaahhaa." Reply naman niya.

Naks! Virgin siya? So jackpot ako... Wait lang... Erase muna... Di naman kami ni Jay. Sweet lang kami sa isa't-isa kaya di ko siya pwedeng samantalahin...

"Ako hindi na... May nangyari samin nung ex ko pero iniwan niya ako bebeko hahahh ginalingan ko naman." Text ko at napapatawa ako.

"Kadiri kayo... Boy to girl iiiwww hahahah joke lang bebeko." Reply naman niya.

"Miss na kita Jay bebeko..." Hindi ko alam kung bakit pero yun ang na-reply ko sa kanya.

Tumunog naman ang phone ko at...

"Ako din miss na kita... Send ka naman ng pic mo." Text ni Jay.

Sinendan ko siya ng pic ko na naka-white shirt...

"Hahhaha ang bastos naman Teo... bakat utong mo bebeko." Text ni Jay sa akin.

"Anong bastos dun? Masarap yan bebeko... Sipsipin mo hahahaha." Reply ko sa kanya.

Ganun ako... May pagka-manyak talaga ako minsan eh hahaha...

Natagalan bago mag-reply si Jay... Kinakabahan na ako... Baka mamaya nabastos ko pala siya. Naghintay ako ng ilang oras pero wala siyang reply sa akin kahit isa...

Lumipas ang ilang araw... Walang reply sa akin si Jay... Lam ko na na-offend ko siya...

"Musta na bebeko..." Text ko sa kanya.

"Ok lang Teo... Nasa moa kasi ako..." Maya na lang tayo mag-usap.

"Jay bebeko... Ayaw mo na ba akong ka-text?"

"Gusto... Pina-reprogram ko ang phone ko kaya di ako nakapag-text sayo nitong mga nakaraang araw." Text sa akin ni Jay.

"Ok lang... Miss na kita Jay." Text ko sa kanya.

"Miss na din kita Teo..." Reply naman niya sa akin.

"Labyu bebeko hahhahaa." Text ko sa kanya.

"Bakit may hahahha yung Labyu mo?" Di ka ba sincere?" Text niya sa akin.

"Nakakahiya kasi..." Reply ko kay Jay.

"Ako... Hindi mahihiya. I love you bebeko." Text niya sa akin.

"Love mo ako?" Text ko sa kanya.

Love ba niya ako? Nahulog ba siya sa panlalandi ko sa kanya?

"Oo naman Teo... Tinatanong pa ba yun?" Reply niya sa akin.

"Gusto mo tayo na lang?" Di ko alam kung bakit pero yun ang na-reply ko sa kanya.

"Sigurado ka Teo? Lam mo ba sinasabi mo?" Reply niya sa akin.

"Oo naman... Bakit ayaw mo ba sa akin? Try lang naman natin." Text ko sa kanya.

Hindi ko alam pero... May nag-uudyok sa akin na bakuran si Jay. Gusto ko na wag na lang makipag-landian. Gusto ko na official maging kami...

"Gusto ko pero... Paano kapag nahulog ako ng tuluyan sayo? Natatakot ako Teo na baka saktan mo lang ako..." Text ni Jay sa akin.

"Hala! Di ko gagawin yun..." Reply ko.

Bakit ko naman siya sasaktan eh kapag nakipag-relasyon nga ako eh ako ang sinasaktan...

"Sige panghahawakan ko ang pangako mo... Di rin kita sasaktan Teo. Di kita lolokohin. Seseryosohin kita..." Reply sa akin ni Jay.

"Talaga payag ka na? Wala nang bawian yan ha? Akin ka na!" Text ko sa kanya.

"Oo Teo... Sayo lang ako." Reply sa akin ni Jay.

Ang sarap sa pakiramdam na may boyfriend ako... Actually first boyfriend ko si Jay... Kasi babae naman yung ex ko...

Natapos ang gabing iyon sa ka-sweetan naming dalawa ni Jay. Ang sarap sa pakiramdam na kami nang dalawa ngayon... Pero di na ako mag-eeffort ng sobra kagaya ng dati... Di na ako magpapaka-baliw...

Lumipas ang ilang araw... Napansin ko na mas madalas na mag-text sa akin si Jay bebeko... Parang gusto niya palagi na ka-text ako...

Tumagal din kami ni Jay... Actually di pa kami ulit nagkikita ni Jay... Pero loyal naman ako sa kanya...

Hanggang sa may i-text sa akin si Jay...

"I love you Teo ko..." Text niya.

Umaga pa lang pero ang sweet sweet na niya kaagad sa akin...

"I love you too asawa ko haahaah." Reply ko sa kanya.

"Sobrang saya ko ngayong araw..." Text sa akin ni Jay.

"Bakit naman bebeko?" Tanong ko sa Text.

"Wala ka bang nakakalimutan?" Reply niya sa akin.

"Wala naman... Ano ba meron bebeko?" Tanong ko ulit sa text.

"I love you Teo... Tandaan mo yan." Bigla niyang reply.

Ang weird naman... Parang may ibig-sabihin si Jay pero di ko alam...

Nagtataka ako... Di muna ako nag-reply at pumunta ako sa SM Fairview. Nag-gala ako...

Pumunta ako sa isang department store at nakita ko si Jane na nandoon din. Siya yung ex ko...

Iiwas na sana ako ng bigla niya akong batiin...

"Hi Teo... Musta ka na? Miss na kita." Biglang sabi ni Jane.

"Na-miss mo ako?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"Iniwan niya ako Teo... Pinag-sisihan ko na niloko kita." Sabi ni Jane at nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya.

"Ganun ba? Ayos lang yan..." Sabi ko at ngumiti na ako.

"Galit ka pa ba sa akin Teo?" Tanong ni Jane at parang naiiyak siya.

Shit! Mahal ko pa rin yata si Jane at naaawa ako sa kanya... Di ito pwede! May Jay ako... Ayokong manloko...

"Hhhmm... Hindi na Jane. Meron na din akong iba." Sagot ko sa kanya.

"Ganun mo na lang ako kadaling kalimutan?" Naiiyak niyang tanong.

"Hindi... Pero masaya na ako." Sabi ko sa kanya.

"Let's be friends again Teo kung ok lang naman sayo." Sabi sa akin ni Jane.

Tumango ako sa kanya at niyakap niya ako...

Magkasama kami sa mall na gumala at yun parang nag-date kami kasi walang kasama si Jane. Parang bumalik yung saya nung nakaraan...

Pagkatapos nun ay umuwi na ako mga bandang 5:00 ng hapon ay nasa bahay na ako at sinalubong ako ng kapatid ko...

"Kuya saan po kayo galing? May pumunta po dito na lalake. Hinahanap po kayo." Sabi ng kapatid ko sa akin.

"Huh? Sino naman? Nasaan na siya?" Tanong ko.

"Anak boyfriend mo daw siya... Kung gusto mo daw siya makita nasa playground siya. Sabi ko dito muna siya pero ayaw niya. Nahihiya siguro at mukha namang mabait." Sabi naman sa akin ni mama.

"Hala! Sorry mama nakalimutan ko po sabihin na may boyfriend na ako. Balik po ako mamaya saglit lang po." Sabi ko kay mama.

Nakalimutan ko sabihin sa kanila pero ok lang... Lam naman nila na bisexual ako at open minded naman ang family ko...

Agad akong naglakad papunta sa playground... Kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit...

Bakit di niya sinabi sa akin na pupunta pala siya?

Nakarating ako sa playground... Nilibot ko ang paligid at natanaw ko sa malayo si Jay... Naka-yuko siya at mukhang umiiyak...

Hala! Anong meron? Bakit umiiyak si Jay? Lumapit ako sa kanya pero bago pa ako makapag-salita ay pinunasan na niya ang mga luha niya...

"Jay bakit ka pumunta ng biglaan? Umiiyak ka ba?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi... Napuwing lang ako. Gusto kitang makita eh kaya pumunta ako." Sabi sa akin ni Jay at ngumiti siya.

Umupo ako sa swing na katabi niya at nag-usap kami...

"Teo... Medyo gabi na. Sorry di ako nag-text kasi gusto ko sanang i-surprise ka kaninang umaga." Seryosong sabi ni Jay sa akin.

"Sorry din Jay bebeko... Umalis kasi ako kanina." Sabi ko sa kanya.

"Ayos lang yun... Ang mahalaga mahal mo naman ako diba?" Nakangiti niyang tanong sa akin.

"Oo naman Jay... Gusto kitang makasama ng matagal." Seryoso kong sabi sa kanya.

"Paano? Medyo madilim na eh... Uwi na ako dahil mapapagalitan na ako sa amin. Hinintay lang talaga kita." Sabi ni Jay sa akin.

Napansin ko na may pasa sa braso ni Jay... Parang pasa ng kamao...

"Jay ano yan? Bat may pasa ka?" Nagtataka kong tanong.

"Mmmm... Nabangga ako sa pinto." Nakangiti niyang sabi.

Parang di totoo... Parang di siya nagsasabi ng totoo sa akin...

"Teo kailangan ko nang umuwi..." Sabi sa akin ni Jay.

"Sige... Hatid na kita sa sakayan..." Sabi ko naman kay Jay.

Malapit lang sakayan kaya nag-lakad na kaming dalawa... Nag-usap din kami habang naglalakad...

"Bebeko may gift ako sayo..." Sabi ni Jay at bigla niyang kinuha sa bag niya ang isang box na maganda.

Kulay blue ang box at may design na parang doodle... Ang ganda... Halatang nag-effort si Jay...

"Para sa akin yan? Bakit mo naman ako binibigyan ng gift Jay? May okasyon ba?" Tanong ko sa kanya.

"No... Not really... I just want to make you smile that is why I want to give you this gift. Masama ba?" Tanong niya sa akin.

Yan na naman siya... Nag-english na naman... Pero galing talaga ng diction...

"Thank you Jay..." Nakangiti kong sabi.

"You're always welcome bebeko... Mamaya mo na buksan yan pag naka-uwi ka na." Sabi naman ni Jay.

"Sige... Ingat ka bebeko sa biyahe at thank you ulit sa gift." Sabi ko sa kanya.

"Bago ako umalis Teo pwede ba akong humiling sayo?" Seryosong tanong ni Jay sa akin.

"Oo naman bebeko... Ano yun?" Tanong ko sa kanya.

"Pwede mo bang?......" Naputol niyang tanong sa akin.

"Ano yun? Tuloy mo lang..." Sabi ko sa kanya.

"Pwede mo ba akong halikan?" Tanong niya habang naka-yuko.

Tumingin ako sa paligid at napansin ko na maraming tao... Nakakahiya kung hahalikan ko siya...

Natameme na lang ako... Di ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya...

"Naka...nakakahiya Jay maraming tao." Mahina kong sabi sa kanya.

"Sige... Sorry if I wanted something you can't give. Sorry talaga... Di ko na ulit hihilingin yun." Malungkot niyang sabi sa akin.

Parang nakonsensiya ako... Parang may tumusok sa dibdib ko... Discreet bisexual kasi ako at nahihiya lang naman akong makipag-halikan at andaming tao dito...

"Sige na... I just wanted to say goodbye." Malungkot na sabi ni Jay.

"Sorry Jay... Pero tandaan mo na mahal kita." Yun na lang ang sinabi ko sa kanya.

Tumango lang si Jay sa akin at...

''Ok lang yun... I love you more Teo." Nakangiti niyang sabi sa akin.

Nagulat ako sa sunod na ginawa ni Jay sa akin... Bigla niya akong niyakap...

"Mamimiss kita Teo..." Bulong niya.

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at napatitig ako sa amber na mga mata ni Jay... Kitang-kita ko ang kalungkutan sa mga mata niya... Parang may hindi siya sinasabi sa akin. Parang may tinatago si Jay...

Naglakad na siya palayo at sumakay na sa bus si Jay...

Nakita ko siya sa bintana kaya kumaway ako sa kanya... Kumaway din siya sa akin at pagkatapos ay umiwas siya ng tingin...

Nagulat ako sa sunod kong nakita...

Bigla na lang tumulo ang mga luha ni Jay... Naka-side view siya pero kitang-kita ko ang pagtulo ng mga luha niya...

Anong problema? Bakit ganun? May ginawa ba akong nakakasakit sa kanya?

Naglakad na lang ako ulit pauwi habang bitbit ang regalo sa akin ni Jay... Hindi ko alam ang laman kaya sa bahay ko na lang din bubuksan...

Pagkauwi ko ay nagpaliwanag ako kila mama kung paano ko nakilala si Jay at kung paano naging kami...

Sabi nila mama wag ko daw seryosohin si Jay kasi di ko pa daw masydadong kilala...

Binuksan ko ang box na regalo niya...

Nakita ko ang isang figurine na anghel... Ang ganda... Kulay puti na may ginto at nakaupo ang anghel na iyon sa buwan...

May letter na nakasulat doon...

May this angel guide you while I'm not by your side my love...

"Ang sweet... Pumunta pa talaga siya para lang regaluhan ka kuya..." Nakangiting sabi ng kapatid ko.

"Oo nga... Ang sweet ni Jay..." Nakangiti kong sabi.

"Hhhhmmm... Anak may okasyon ba? Bakit ka niya niregaluhan?" Tanong naman bigla ni mama.

"Wala po akong maalala na okasyon... Di ko naman po birthday..." Natatawa kong sabi.

"Kelan ba naging kayo ni Jay?" Tanong naman ni mama.

"Hhhmmm... Wait lang po medyo nakalimutan ko. Ay.... Nung 7 po..." Nakangiti kong sabi kay mama.

"Edi isang buwan na pala kayo kasi 7 ulit ngayon..." Sabi ni mama.

Natahimik ako bigla... Oh shit!!! Tangina nakalimutan ko!!!

Monthsary pala namin ni Jay ngayon at hindi ko alam... Nakalimutan ko...

"Hala mama nakalimutan ko! Anong gagawin ko ngayon?" Kinakabahan kong sabi kay mama.

"Aba! Ewan ko sayo anak... Kung mahal mo si Jay bakit kinalimutan mo eh importante yun." Sabi ni mama.

"Di lang naman po kasi naka-focus yung isip ko dun." Sabi ko kay mama.

"Sabagay... Alam mo naman siguro ang pakiramdam ng kinakalimutan ang monthsary diba? Ginawa na yan sayo ni Jane." Sabi ni mama.

Oo nga... Ansakit nun sobra pero ano na ang gagawin ko? Di ko naman sinasadyang makalimutan. Nawala lang talaga sa isip ko...

Kinuha ko agad ang phone ko at tinawagan ko si Jay pero di niya sinasagot... Tinext ko rin siya na mag-usap kaming dalawa pero di niya rin nireplyan...

Anong gagawin ko? Alam kong galit si Jay sa ginawa ko tapos di ko pa siya napag-bigyan sa kiss na gusto niya...

"Jay... I'm sorry nakalimutan kitang batiin. Happy first monthsary bebeko." Text ko sa kanya.

Nabigla ako nang bigla na lang tumunog ang phone ko at may reply na si Jay...

"Ayos lang Teo... Di naman tayo mauubusan ng monthsary diba? Next time na lang pero sana wag mo na kalimutan ha? Ansakit kasi... Naiiyak nga ako dito sa bus eh." Reply niya sa akin.

"Oo naman Jay... Aabot tayo ng anniversary diba?" Text ko ulit.

"Syempre... Hangga't gusto mo ako eh hindi kita iiwan Teo." Reply sa akin ni Jay bebeko.

Ganun pala siya... Kinabahan ako bigla. Akala ko galit na sa akin si Jay pero hindi naman pala...

Mahal niya talaga ako... Next time sisiguraduhin kong di ko na makakalimutan monthsary namin...

Lumipas ang ilang araw... Masaya naman kami ni Jay. Naging magka-ibigan din kami ni Jane...

Dahil malapit lang si Jane sa akin ay palagi ko na siyang nakakasama at alam naman ni Jane na may partner na ako ngayon...

Kaso dumating yung oras na naging busy ako sa pag-aaral ko... Konti na lang ang oras ko para kay Jay...

Minsan nga di na ako nagti-text sa kanya kahit alam kong miss na miss na niya ako...

Tiwala naman ako at kampante na ako lang ang mahal ni Jay...

Alam ko na hindi niya ako kayang lokohin... Di nga niya kayang magsinungaling sa akin eh...

Mahal na mahal niya ako... Pero buo ang loob ko na hindi na ako magpapaka-baliw sa pag-ibig kagaya ng dati...

Habang nagsusulat ng report ay bigla na lang akong nakatanggap ng text pero di ko muna binasa kasi busy ako at for sure si Jay lang naman yun...

1:00 na ng umaga at chinarge ko yung phone ko... Natulog na din ako at may pasok pa ako bukas...

Pag busy ako... Di na muna ako nagti-text kay Jay... Alam naman niya yun...

Minsan nga inaaway na niya ako kasi bihira na lang ako mag-text at minsan na lang kami nag-uusap pero busy lang talaga ako sa school...

Pagkagising ko sa umaga ay may nabasa akong text mula kay Jay...

"Bebeko sorry kung sumasama ang loob ko sayo minsan kasi di ka nagpaparamdam... Alam ko na busy ka sa school at priority mo ang pag-aaral kaya susuportahan na lang kita. Pero ako naman... Kahit busy ako eh lagi kang may nakalaan na oras para sa akin... Lagi kang may puwang sa puso ko.... Mahal na mahal kita Teo alam mo yan... Bebeko sana wag mo akong iwan... Dahil ako... Hinding-hindi kita iiwan hangga't alam kong mahal mo ako... Monthsary pala natin ngayon... 7 months na tayo. Sana kapag di ka busy eh text mo naman ako kasi miss na miss na kita... May gift nga pala ako sayo... Sinulat ko itong poem para sayo bebeko..."

Na-touch naman ako... Nakalimutan ko na naman ang monthsary namin. Actually kung hindi niya pinapa-alala ay makakalimutan ko talaga...

Mahal ko naman si Jay pero hindi kagaya ng pagmamahal na binibigay ko sa ex ko... Hindi ko minamahal ng sobra si Jay...

Kakarampot lang na oras ang binbigay ko sa kanya... Madalas inaaway niya ako kapag ilang linggo ako na walang paramdam kasi nag-aalala na daw siya sa akin...

Binasa ko pa ang kasunod na text niya at may nakasulat ngang poem...

"You are my stars, you are my moon,

My life is chaos, you set me in tune.

I know that I'm not perfect for you,

But my love for you is accrue.

So far away yet always so near

You are the reason I am still here.

I await the times when we can talk

I await the times we can finally hold hands and walk.

To feel you for real... so close to me,

Sometimes I cry but you don't see.

You aren't here to comfort me,

But, soon I hope you will be.

Your eyes shine like a million stars,

You so sweet to make me hear guitars.

Your smile makes my world stops.

In my own empire you are my Czar.

I await the time when my hand is in yours,

To hear you say those 3 little words.

I want to hear your voice,

I am weak... you are my alois.

Even though you aren't here

And I miss you so much my dear

I'll love you till forever,

I'll always love you my far away lover.

No one truly knows or understands,

You have my heart in your hands.

I may not be rich or the prettiest one,

But I love you so much, you are my sun.

You light up my life every time you chat and I want to give you a call,

When the time is up I begin to fall.

Others in your life will come and go,

But my love is true, and I'm sure you know.

I am like a skeptical raven,

But I already found you my haven.

My love is what you truly own,

Come soon and make our house a home.

From here to the moon and back,

Who else in this world will ever love you like that?

Love everlasting, remember that,

I am a writer, you are my art.

I will blow a kiss to the stars above,

Only for you to feel my love.

The few hours I spend with you,

Is all worthy for all that I knew.

They want to be the sun to shine on the light,

But I am the moon that will shine in darkest hour of you life.

I am one of the stars, one of the zodiacs,

From here... I will love you to the moon and back.

I love you Teo... To the moon and back...."

Inaamin ko... Kinikilig ako sa poem na ginawa ni Jay para sa akin...

Sana lang binasa ko ito kagabi... Nagreply din ako kay Jay ngayon...

"Salamat sa gift mo bebeko... Kinilig ako. Paano pasok na ako sa school ha tsaka na lang tayo mag-usap?" Text ko kay Jay.

"Miss na miss na kita... Ingat ka palagi mahal ko..." Reply naman niya sa akin.

Di na ako nag-reply sa kanya at mali-late na rin talaga ako sa school...

Pag-uwi ko sa bahay ay napansin ko kaagad si mama na umiiyak...

"Anak... Kanina ka pa namin hinihintay." Umiiyak na sabi ni mama.

"Bakit po? Ano po ba ang nangyari?" Kinakabahan kong tanong kay mama.

"Si papa mo..." Naputol niyang sabi.

"Ano pong meron kay papa?" Kinakabahan kong tanong.

"Patay na siya..." Humahagulgol na sabi ni mama sa akin.

Parang unti-unting gumuguho ang nasa paligid ko...

Bigla na lang sumikip ang dibdib ko habang paulit-ulit kong naririnig sa tenga ko na patay na si papa...

Tumulo na ang mga luha ko...

Sabi ni mama ay naaksidente daw si papa... Nabangga ang kotse niya nung pauwi siya galing trabaho...

Ilang araw akong tulala... Alam ko din na marami nang text si Jay at tawag sa akin pero wala akong balak basahin lahat o kausapin siya...

Actually kahit sino ay wala akong maka-usap...

Naalala ko ang papa ko... Ang bait ni papa at isa siyang ehemplo ng mabuting ama tapos kukunin lang siya sa amin...

Nang i-charge ko ang phone ay nakita ko na andami nang text at tawag ni Jay kaya sinubukan ko siyang replyan...

"Bebeko sorry wala akong reply kahit alam ko na marami ka nang text... Malungkot ako ngayon... Patay na si papa..." Text ko sa kanya.

Sunod-sunod ang reply niya sa akin pero wala akong gana na basahin...

"Teo nandito lang ako... Papagaanin ko loob mo..."

"Please accept my emphaty..."

"Nag-aalala ako sayo Teo..."

"Teo kaya mo yan... Mabait si papa mo. Alam ko nasa heaven na siya... Ayaw niya na malungkot ka."

Andami pang text ni Jay pero wala talaga akong gana na basahin lahat...

Nag-charge na ako ng phone at tinanggal ko na ang sim card ko... Iyak ako ng iyak habang tinitignan ang kabaong ni papa... Mabait si papa kaya bakit siya kinuha sa amin?

Wala akong ganang makipag-usap...

Habang naka-upo ako sa upuan at binabantayan si papa ay nakaramdam na lang ako ng biglang yumakap sa akin... Hindi ako lumingon at di ko yun pinansin...

"Teo... Alam kong malungkot ka. Sana maging ok ka na kaagad... Condolence..."

Paglingon ko ay si Jane pala... Malapit lang siya sa amin at kilala na siya nila mama kaya naman alam kong makikiramay din siya...

Di ako sumagot at binalik ko na lang ang tingin ko sa kabaong ni papa...

"Teo... Magpahinga ka muna... Nag-aalala na sila mama mo." Sabi sa akin ni Jane.

"Ayoko Jane... Gusto kong bantayan si papa ko." Naiiyak kong sabi.

"Anak magpahinga ka na... Kami muna ang bahala dito. Wag matigas ang ulo mo." Seryosong sabi ni mama.

Dahil mama's boy ako ay susunod na lang ako sa utos ni mama...

"Halika na Teo... Hatid na kita sa bahay niyo..." Nakangiting sabi ni Jane.

Inalalayan niya akong tumayo at pumunta na kami ni Jane sa bahay...

Walang tao sa bahay dahil sa funeral naka-burol ang papa ko... Umakyat na ako sa kwarto ko at sinundan naman ako ni Jane...

"Teo... Gusto kong pagaanin ang loob mo ngayon... Hayaan mong tulungan kita..." Seryosong sabi ni Jane.

Hindi na ako kumikibo... Naka-tulala lang ako sa sobrang lungkot... Unti-unti kong naramdaman ang paghalik ni Jane sa mga labi ko...

Naghubad na kami ni Jane... Hindi ko na namalayan ang mga nangyayari pero nagugustuhan ko...

Ang init ng katawan ko... Parehas kami ni Jane...

Nang matapos kami ay parang kahit papaano ay napalitan ng sarap ang kalungkutan ko...

Kinabukasan ay bumalik agad ako sa funeral kung saan naka-burol si papa kasama si Jane at sinalubong kaagad ako ni mama...

"Anak pumunta dito yung boyfriend mo kagabi... Nakiramay siya magdamag. Kakauwi niya lang kaninang umaga... Sabi niya mahal na mahal ka daw niya." Seryosong sabi sa akin ni mama.

"Si Jay? Bakit di niya ako pinuntahan sa bahay?" Tanong ko kay mama.

"Ayaw niyang istorbohin ka at sinabing kong nagpapahinga ka..." Sabi sa akin ni mama.

Mabuti na lang... Kinabahan ako dun! Muntik na... Kung pumunta si Jay ay baka nahuli niya kami ni Jane na nagsi-sex... Ayokong magmukhang masama at manloloko...

Lumipas ang ilang araw at itinuwid ko ang pagkakamaling ginawa ko...

Kahit hinahanap-hanap ng katawan ko ang init ni Jane ay nilinaw ko sa kanya na hindi na namin pwedeng ulitin ang pagkakamali na yun at pareho kaming may karelasyon...

Dumating ang araw ng burol ni papa at mas lalong tumitindi ang kalngkutan na nararamdaman ko...

Nang matapos ang burol ay pumunta agad ako sa simbahan... Ayokong umuwi sa bahay at nalukungkot lang ako palagi...

Nakaharap ako sa altar...

Nakatulala...

Nabigla na lang ako nang bigla na lang may sumandal na ulo sa balikat ko at nang tingnan ko iyon ay si Jay ang nakita ko...

"Miss na miss na kita Teo..." Sabi ni Jay at halatang nadudurog ang boses niya.

"Sorry Jay... Wala akong oras sayo. Sorry dahil di ako nagpaparamdam." Mahina kong sabi.

"Ayos lang... Alam ko na babalik din tayo sa dati. Mahal na mahal kita Teo." Sabi sa akin ni Jay.

Lalo akong nakonsensiya... Pakiramdam ko ay ang gago kong tao dahil niloko ko si Jay at napaka-maunawain niya...

Gusto ko sanang mag-sorry at sabihin na may nangyari sa amin ni Jane pero hindi ko kaya... Baka iwan niya ako...

"Teo... Magiging ok din ang lahat. Hihintayin ko ang araw na ngumiti ka ulit." Sabi sa akin ni Jay at ngumiti siya.

Tumango na lang ako sa kanya...

Naramdaman ko na lang bigla na hinalikan niya ang pisngi ko...

Pagkatapos ay niyakap niya ako nang sobrang higpit...

"Di ko alam kung paano ka pasayahin Teo pero sabihin mo lang kung ano ang gusto mo at ibibigay ko..." Seryosong sabi ni Jay habang nakayakap siya sa akin.

Pumasok bigla sa isip ko yung nangyari sa amin ni Jane... Pwede ko yung hilingin kay Jay...

"Kahit ano ba gagawin mo mawala lang ang lungkot ko?" Tanong ko sa kanya.

"Oo bebeko... Everything just to lessen your loneliness." Sagot naman ni Jay.

Pumunta kami sa isang hotel ni Jay...

18 na ako at 16 pa lang si Jay pero hindi naman yun halata sa kanya at matangkad siya...

Nag-check in kami... Napansin kong nanginginig ang kamay ni Jay...

Ni-lock na namin ang pinto...

Hinalikan ko ng mariin si Jay sa leeg at napaatras naman siya kaagad at kitang-kita ko na may takot sa mga mata niya...

"Bakit Jay? Akala ko ba lahat gagawin mo para sa akin?" Inis kong tanong.

"Sorry Teo... Nabigla lang ako... It's my first time..." Kinakabahan niyang sabi.

"Ok lang yan... Ako bahala..." Sabi ko sa kanya.

Hindi siya sumagot at kitang-kita ko na natatakot si Jay...

Hinawakan ko ang kamay niya at may nangyari na sa amin...

Halatang una pa talaga ako ni Jay dahil hindi pa siya sigurado sa ginagawa niya... May takot pa siya at halatang inosente pa...

Habang sarap na sarap ang pakiramdam ko sa pagbayo kay Jay ay napansin kong may tumulo na namang luha sa mga mata niya...

Di ko yun pinansin... Wala akong pakealam. Basta nasasarapan ako at hindi ko makontrol ang sarili ko...

Ilang araw din ang lumipas at medyo nagiging ok na ako... So ganun ang naging set up namin ni Jay... Minsan nagkikita kami at may nangyayari sa aming dalawa...

Mabait si Jay... Malambing din siya at ang pinaka-gusto ko ay kapag nagsi-sex kaming dalawa ay slave ko siya...

Sunod-sunuran si Jay sa lahat ng gusto ko at hindi siya umaalma... Ganun niya pala talaga ako kamahal dahil hindi siya nagrereklamo sa lahat ng pinapa-gawa ko...

Minsan nga siya pa ang pinapagawa ko ng assignments at projects ko...

Sabi ni Jay ay masaya daw siya na pagsilbihan ako...

Para siyang si Harley Quinn at ako naman si Joker... Baliw kasi siya sa akin hahahahhahah...

Hanggang sa dumating ang final exam namin sa college...

Nabigla na lang ako nang tumunog ang phone ko... Akala ko si Jay ang tumatawag pero nang sagutin ko.ay si Jane pala...

"Teo... Punta ka sa bahay. Birthday ko ngayon eh." Sabi ni Jane sa kabilang linya.

"Mmm... Sige..." Sagot ko sa kanya.

"Asahan ko yan ah? Sige bye..." Sabi ni Jane at pinutol ko na ang usapan namin.

So yun na nga... Naghanda ako at nagbihis... At dahil hapon pa ako pupunta sa kanila ay sumadya ako sa mall para bumili ng pangregalo kay Jane... Bumili ako ng bag at sure akong magugustuhan yun ni Jane...

Pagkatapos kong bumili ay pumunta na kaagad ako sa bahay nila Jane at dahil nga ka-text ko siya ay sinundo niya ako sa gate...

"Happy birthday Jane..." Nakangiti kong bati sa kanya.

"Thanks Teo..." Masaya niyang sabi.

"Ito nga pala gift ko sayo..." Sabi ko at ini-abot ko na sa kanya ang regalo ko.

Napa-tili si Jane at kinuha niya ang binigay kong regalo...

"Maraming thank you Teo..." Sabi ni Jane at bigla niya akong niyakap.

So yun... Kumain ako sa kanila... As usual nakasama ko ulit pamilya niya at pinakilala ako ni Jane sa fiance niya... Masaya ako na pareho na naming kinalumutan ang nangyari sa aming dalawa...

Masaya na kami sa kani-kaniya naming mga partner...

Mabuti na lang at kami lang ang nakaka-alam at wala nang masasaktan na iba... Ibabaon na lang namin yun pareho sa limot...

Medyo naka-inom din ako ng konti sa birthday ni Jane pero kaya ko naman at gabi na kaya uuwi na rin ako...

Pag-uwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni mama...

"Anak... Pumunta dito si Jay. Hinahanap ka niya..." Sabi sa akin ni mama.

"Nasaan po siya ngayon?" Tanong ko kay mama.

"As usual... Nandun siya sa park." Sabi naman ni mama.

Huminga ako ng malalim at tatalikod na sana ako nang bigla na lang magsalita ulit si mama...

"Anak... Nag-usap kami ni Jay kanina. Ang swerte mo kay Jay... Gusto ko siya para sayo... Sana wag mo na siyang pakawalan dahil alam kong mahal na mahal ka niya..." Nakangiting sabi ni mama.

Ngumiti na lang din ako at nagpunta na ako sa park...

Palagi na lang... Kapag pumupunta si Jay ay wala siyang pasabi at kapag wala ako sa bahay ay sa park siya naghihintay...

Nakita ko si Jay na naka-upo sa isang swing... Naka-yuko siya at mukhang malungkot...

Umupo naman ako sa tabi niya at nagsalita si Jay...

"Where have you been? I can smell the liquor..." Tanong niya habang naka-yuko.

Nagtataka ako... Di niya ako tinitignan...

Medyo naka-inom ako kaya amoy talaga ang alak sa akin...

"Galing ako sa birthday ng kaibigan ko kanina bebeko..." Sagot ko sa kanya.

"Who? Sinong friend?" Tanong niya at naka-yuko pa rin siya.

"Si Jane..." Sabi ko sa kanya.

"Kaibigan mo lang ba talaga si Jane?" Tanong sa akin ni Jay.

Kinabahan na ako... Iba siya ngayon... Ang lungkot niya at seryoso...

"Mmmm... Ex ko si Jane..." Mahina kong sagot na puno ng kaba.

"Ok... Buti pa siya..." Sabi ni Jay.

"Anong buti pa siya?" Kinakabahan kong tanong.

Unti-unting hinarap ni Jay ang mukha niya sa akin at nagulat ako nang makita ko ang mga mata niyang maluha-luha...

"Mahal mo ba talaga ako Teo?" Naiiyak niyang tanong sa akin.

"Ano ka ba naman Jay? Mahal kita! Isipin mo nga... Pagtiyatiyagaan ba kita kung di kita mahal?" Medyo inis kong tanong sa kanya.

"Sorry... Nagseselos lang ako kay Jane... Sa ex mo." Naiiyak niyang sabi.

"At bakit naman? May fiance na yun! Ikakasal na siya..." Inis kong sabi.

"Buti pa si Jane..." Mahina niyang sabi.

"Anong buti pa si Jane? Ano bang nangyayari sayo? Baliw ka na ba Jay? Magsalita ka nga ng maayos!" Galit kong sabi sa kanya.

"Buti pa siya... Binigyan mo ng regalo... Buti pa kay Jane nag-effort ka. Ako wala... Ni minsan di mo ako niregaluhan... Ni minsan di mo ako pinag-laanan ng effort..." Sabi ni Jay at naluha na siya.

Parang tinamaan ako sa sinabi niya... Tama si Jay... Ni minsan di ko siya niregaluhan...

"Malamang birthday niya! Reregaluhan din naman kita sa birthday mo eh!" Sabi ko at tumataas na ang boses ko.

"Sa birthday ko? Kelan? Bakit alam mo ba kung kelan? Sinabi ko na sayo dati... Tapos na... Nakalimutan mo din." Sabi ni Jay at umiyak na siya.

Ansakit pala masumbatan... Totoo... Nakalimutan ko...

"Mahal na mahal kita Teo... Pakiramdam ko di naman ako mahalaga sayo... Ni minsan di mo tinanong kung ok lang ba ako... Bumabyahe ako ng malayo para lang makita ka pero... Mukha yatang wala ka namang ganang makita ako... Di ka naman natutuwa na nandito ako..." Umiiyak na sabi ni Jay.

Parang umurong ang dila ko... Hindi ko alam kung bakit pero di ako maka-sagot sa kanya...

"Minsan mo lang ako i-text... Lagi kang walang paramdam kaya nag-aalala ako sayo... Pero ikaw... Di ka nag-aalala sa akin..." Humahagulgol niyang sabi sa akin.

"Buti pa si Jane lagi mong ka-text..." Dagdag pa niya.

Tangina... Paano niya nalaman na lagi kong ka-text si Jane?

"Mahal na mahal kita Teo kahit na pinapaasa mo lang ako palagi... Kahit na niloloko mo ako... Ang sama sama mo Teo! Lagi mo akong pinapa-iyak." Humahagulgol na sabi ni Jay.

"Hoy! Hindi ako paasa! Sino ka para sabihan ako na masamang tao? Para sabihin ko sayo di kita niloloko!!!" Sigaw ko sa kanya.

Di ko na talaga napigilan ang galit ko kaya napa-sigaw na ako sa kanya...

Napatitig sa akin si Jay... Halatang nabigla siya nang sumigaw ako...

Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit...

"Sorry Bebeko... Mahal na mahal kita... Sorry sa nasabi ko... Di mo lang alam... Andami ko nang sinakripisyo para sa relasyon natin..." Umiiyak na sabi ni Jay habang nakayakap siya sa akin ng mahigpit.

Tinulak ko si Jay... Ansama pa rin ng loob ko sa mga panunumbat niya...

"Ansakit ng mga sinabi mo! Umalis ka na nga! Ayoko munang makita ka!!!" Sigaw ko sa kanya.

Pinunasan ni Jay ang mga luha niya...

"Teo sorry... Mahal na mahal kita..." Umiiyak niyang sabi sa akin.

"Pagkatapos mo akong sabihan na masamang tao eh sasabihin mong mahal mo ako? Para sabihin ko sayo Jay... Di kita kailangan sa buhay ko! Di ko kailangan yung mga regalo mo!!!" Malakas kong sigaw.

Ayan... Ganun talaga ako... Kapag napuno ay sumasabog bigla...

Natulala si Jay nang sigawan ko siya... Tumalikod si Jay at hatalang umiiyak siya habang naglalakad palayo...

Sobrang sama ng loob ko kay Jay! Ang kapal niya para sabihan na masama akong tao... Bakit sino ba siya? Boyfriend ko lang naman siya... Tapos sasabihin niya na mahal niya ako eh sinagasaan niya ang pagka-tao ko!

Simula nun ay hindi na talaga ako nagpaparamdam sa kanya kahit sa text dahil sa galit ko...

Araw-araw ay may nobela siyang text sa akin at nagso-sorry siya pero wala na akong pake...

Lumipas ang ilang araw ay ayoko na talaga kay Jay... Dinamdam ko yung bawat salitang binitiwan niya...

Hanggang sa may kumatok sa pinto ng bahay namin...

Binuksan ko yun at si Jay ang nakita ko sa pinto...

"Teo... Pwede ba tayong mag-usap? Patawarin mo na ako please..." Mangiyak-ngiyak niyang sabi.

"Ayoko nang makita ka... Wag ka nang magpakita sakin kahit kelan..." Seryoso kong sabi at sinara ko ang pintuan.

Pumasok ako sa loob ng bahay at wala na akong pakealam kahit pa katok ng katok si Jay sa pinto...

"Takot akong mawala ka sakin Teo... Pero ikaw... Iniwan mo ako... Di ako bumitaw kahit sobrang sakit dahil mahal kita... Bakit wala akong halaga sayo?" Sabi ni Jay sa likod ng pinto at halatang humihikbi siya.

Ilang minuto din at tumigil din siya... Umalis na siguro...

Simula nang araw na yun ay di pa rin siya tumigil sa kakatext sa akin kahit di ko naman binabasa...

Lumipas ang ilang buwan at...

"Anak... Bakit di na pumupunta dito si Jay? Nag-away ba kayo?" Tanong sa akin ni mama.

"Wala na po kami... Hiniwalayan ko na si Jay..." Seryoso kong sabi.

"Anak bakit? Anong nangyari?" Nag-aalalang tanong ni mama.

"Sinusumbatan niya ako... Di daw ako nag-effort sa kanya." Inis kong sagot.

"Anak... Wala na pala kayo... May sasabihin lang ako... Tutal wala na pala kayo ay may dapat kang malaman..." Sabi ni mama.

Parang kinabahan ako bigla...

"Nung burol ng papa mo... Pinuntahan ka ni Jay sa bahay... Nahuli niya kayo ni Jane... Sinabi niya sakin pero sabi niya wag ko daw sabihin sayo at baka mag-away kayo... Natatakot daw siya na iwan mo siya..." Seryosong sabi ni mama sa akin.

Parang hinipan ako ng malamig na hangin na may kasamang yelo...

Kaya pala... Kaya niya ako sinabihang manloloko at masamang tao... Antagal na nun! And all this time hindi niya ako pinakitaan ng kagaspangan...

Tapos siya pa ang nagso-sorry...

Sumikip yung dibdib ko... Tama si Jay... Ang sama kong tao...

Kinuha ko ang phone at tinext ko si Jay... Wala nang sumagot...

Lumipas ang ilang linggo ay wala nang paramdam sa akin si Jay...

Kahit sa text ay wala na siya bigla...

Nag-aalala ako... Oo tapos na kami pero gusto kong humingi ng second chance. Walang tao na magpapaka-tanga sa akin kagaya ni Jay... Alam niyang nagtaksil ako sa kanya pero hindi niya pinahalata yung sakit...

Itinago niya yung nalalaman niya para lang di kami mag-away... Ngayon alam ko na. Alam ko na kung bakit niya yun nagawang sabihin...

Wala na siyang paramdam sa akin...

Nakokonsensiya ako sa mga sinabi ko kay Jay... Pinag-tabuyan ko pa siya na parang aso...

Ilang araw din ang lumipas at wala na talaga siyang paramdam... Araw-araw ay may text siya dati pero ngayon ay wala na...

Naiiyak ako... Miss ko na si Jay at gusto ko nang magka-ayos kaming dalawa ni Jay...

Alam ko naman na makikipag-balikan siya sa akin dahil mahal niya ako... Confident akong hindi ako kayang iwan at saktan ni Jay...

Di yun maghahanap ng iba...

Lumipas pa ang ilang araw ay wala na talaga si Jay kaya tinext ko na rin ang mama niya...

Di rin sumasagot ang mama ni Jay...

Wala na akong contact sa kanya kaya naisip kong puntahan na lang si Jay sa kanila kahit malayo... Pumunta ako sa San Pedro at hinanap ko ang address nila Jay... Sa village siya nakatira kaya madaling mahanap...

Pumunta ako sa sinasabing address na binigay sa akin ni Jay dati...

Pagdating ko doon sa bahay ay parang wala namang tao... Katok ako ng katok pero wala talagang tao...

Anlayo pa naman ng biyahe... Nakakapagod pala tapos wala naman akong mapapala... Ganito pala ang pakiramdam ni Jay... Lalo akong nakokonsensiya...

Gagawin ko ang lahat para pataawarin na niya ako... Gagagawin ko ang lahat para maayos ang relasyon naming dalawa...

Alam ko na kung gaano niya ako kamahal... Simula ngayon ay mag-eeffort na ako sa kanya... Simula ngayon ay mamahalin ko na siya ng sobra-sobra...

Alam kong hindi ako magagawang iwan ni Jay... Tatatanggapin ko sa sarili ko ang masasakit na salitang pwede niyang isumbat...

Totoo naman na paasa ako... Di ko kasi natutupad ang mga pangako ko sa kanya...

Totoo rin na niloko ko siya...

Totoo rin na masama akong tao at lagi ko siyang pinapa-iyak...

Babawi ako sa kanya... Isasalba ko ang relasyon naming dalawa... Hindi na ako matatakot na magmahal ng buo dahil alam kong ganun din si Jay...

Habang naka-upo ako sa labas ng bahay nila Jay ay naiiyak ako...

Ngayon ko lang na-realize kung gaano niya ako kamahal tapos iniwan ko lang siya nang ganun kadali...

Habang naghihintay ako nang ilang oras ay may kotseng huminto sa harapan ko...

Tumayo na ako at may babaeng lumabas sa kotse... Namukhaan ko siya... Nakita ko siya sa picture at siya ang mama ni Jay...

Naka-shades ang mama ni Jay...

"Good afternoon po... Kayo po ba ang mama ni Jay?" Magalang kong bati.

"Yes iho... How can I help you?" Sabi ng mama ni Jay.

May accent din mama ni Jay... Lam ko na kung kanino siya nagmana hahahah...

"Ako po yung boyfriend ni Jay..." Magalang kong sabi ang ngumiti ako sa kanya.

"Ikaw pala... Iniwan mo si Jay... You left him all alone..." Seryosong sabi ng mama niya.

"Gusto ko pong ayusin ang relasyon namin ni Jay... Nasaan po siya?" Sabi ko sa kanya.

"Too late for that..." Sabi ng mama ni Jay at bigla na siyang umiyak.

Hinihimas ko ang likod ng mama ni Jay para pakalmahin siya... Iyak ng iyak ang mama ni Jay kaya kinakabahan na ako...

"Ano po bang nangyari? Nasaan po si Jay? Gusto ko po siyang maka-usap..." Kinakabahan kong sabi.

"Mahal na mahal ka ng anak ko..." Umiiyak na sabi ng mama ni Jay.

"Alam ko po... Mahal ko din po talaga si Jay... Nasaan po siya?" Kinakabahan kong tanong sa kanya.

"Si Jay... Mabait siyang bata..." Umiiyak na sabi ng mama niya.

"But now... He's gone..."

Parang nagunaw ang paligid ko...

Sumisikip na ang dibdib ko...

Sa isang sandali ay naging blanko ang utak ko... Natulala ako at hindi ko kayang paniwalaan ang sinabi ng mama ni Jay...

"Last week... He died in sleep paralysis..." Umiiyak na sabi ng mama ni Jay.

"Po? Ba... Bakit???" Tanong ko at tumulo na lang bigla ang mga luha ko.

"Sumama ka sakin iho... Libing na ngayon ni Jay..." Sabi ng mama niya.

Sumakay kami sa kotse at dumeretso kami ng mama ni Jay sa isang sementeryo...

Totoo nga... Wala na si Jay...

Ang sakit... Sobrang sakit...

Nakita ko ang kabaong...

Nakita ko ang mga bulaklak at nakasulat ang pangalan ni Jay sa isang ribbon...

Naka-itim ang mga tao...

Naglukuksa silang lahat...

"Lam mo... Madalas kang ikwento sa amin ni Jay... Pogi ka daw... Love na love ka nung kaklase namin..." Sabi sa akin nung isang lalake.

"Lam mo ba... Ikaw ang nagpapasaya sa anak ko... Binubugbog siya ng dati niyang step father..." Umiiyak na sabi ng mama ni Jay.

Nagsimula na ang misa bago ilibing si Jay at hindi ko mapigilan ang pag-hagulgol... Parang lumiliyab ang puso ko sa sobrang sakit...

Naalala ko ang mga ngiti niya...

Naalala ko lahat ng efforts niya para sa akin...

Naalala ko lahat ng ginawa kong kasalanan kay Jay...

Hanggang sa tumugtog na ang isang kanta sa libing ng taong mahal ko...

Yes, I do, I believe

That one day I will be

Ang sakit... Sobrang sakit...

Where I was right there

Right next to you

Halos lumuha na ako ng dugo... Hindi ko na kaya... Parang binibiyak ang dibdib ko...

And it's hard

The days just seem so dark

The moon and the stars

Are nothing without you

Hindi ko alam... Hindi ko alam kung magiging masaya pa ako pagkatapos nito... Hindi ko na kaya...

Your touch, your skin

Where do I begin?

No words can explain

The way I'm missing you

Bakit kailangang mangyari ito? Gusto kong ibalik si Jay... Gusto ko siyang yakapin... Gusto ko siyang halikan...

Deny this emptiness

This hole that I'm inside

These tears

They tell their own story

Masama ang loob niya sa akin... Iniwan ko siya... At ngayon wala na pala akong babalikan kundi ang malamig niyang bangkay...

Told me not to cry when you were gone

But the feeling's overwhelming, it's much too strong

Can I lay by your side?

Next to you, you

And make sure you're alright

I'll take care of you

I don't want to be here if I can't be with you tonight

Andilim ng langit... Lahat ng tao ay humahagulgol sa kakaiyak... Patunay na maraming nagmamahal kay Jay...

I'm reaching out to you

Can you hear my call?

This hurt that I've been through

I'm missing you, missing you like crazy

Parang konting ihip na lang nang hangin ay mababaliw na ako...

You told me not to cry when you were gone

But the feeling's overwhelming, it's much too strong

Can I lay by your side?

Next to you, you

And make sure you're alright

I'll take care of you

I don't want to be here if I can't be with you tonight

Ang lamig ng hangin... Bawat ihip ng hangin sa sementeryo ay tumatagos sa akin... Ramdam ko ang kaluluwa ni Jay... Parang napapaso ako...

Lay me down tonight

Lay me by your side

Lay me down tonight

Lay me by your side

Can I lay by your side?

Next to you

You.......

Inabot sa akin ng mama ni Jay ang agua bendita at nangingnig ang kamay ko ng basbasan ang kabaong ng mahal kong si Jay...

Gusto kong humimlay sa tabi niya...

Sana ako na lang... Sana ako na lang ang namatay dahil wala akong kwentang tao... Wala akong ibang ginawa kundi ang saktan si Jay...

Hindi ko na pwedeng hingin ang kapatawaran niya...

Hindi na ako makakatanggap ng mga text na nag-aalala kung kumain na ba ako... Kung ok lang ba ako...

Sunod kong inihagis ang rosas sa kabaong ni Jay habang bumababa ito sa ilalim ng lupa...

Tinakpan na ng lupa ang kabaong ni Jay... Gusto ko siyang halikan... Nananabik ako sa halik niya...

Halik na kahit kelan ay hindi ko na matitikman...

Lumipas ang ilang oras ay umalis na ang mga bisita pero ako ay nakatulala lang habang nakatitig sa lapida ni Jay...

"Iho... Bago ang gabing mamatay si Jay ay may regalo siya para sayo... Samahan mo ako sa bahay at ibibigay ko ang regalo niya..." Sabi ng mama ni Jay.

Pumunta kami sa bahay nila... Di na ako makapag-salita... Natulala na lang ako dahil hindi pa tinatanggap ng utak ko ang nangyari...

Pumasok kami sa kwarto ni Jay at may nakita akong frame na sobrang laki at nakabalot yun ng telang itim...

"Buksan mo... Regalo niya yan sayo..." Sabi ng mama ni Jay.

Nanginginig ang kamay ko ng hatakin ko ang telang itim...

Pagbukas ko ay isang painting ang tumambad sa akin...

Napaka-ganda... Ang galing ng pagkaka-paint...

Halatang pinag-hirapan...

Halatang pinag-laanan ng oras...

Isang painting na galaxy at punong-puno ng mga bituin at makulay... May naka-sulat doon na...

"Jay love Teo... To the moon and back."

"Ilang araw niya yang pininta para iregalo sayo... Anniversary niyo daw kasi kaya pinag-hirapan niya..." Sabi ng mama ni Jay.

Tama... Anniversary pala namin nung gabing inaway ko siya... Mas binigyan ko pa ng oras si Jane sa birthday niya at kinalimutan ko ang anniversary namin ni Jay...

"Nung gabing mamatay si Jay... May letter siyang sinulat..." Sabi ng mama ni Jay at kinuha ko ang isang liham.

Binuksan ko ang isang sobre at may card doon... Binasa ko ang laman...

"Teo... Anniversary na pala natin ngayon pero hiniwalayan mo ako... Mahal na mahal kita. Nung unang beses na makita kitang umiiyak sa simbahan ay gusto kitang yakapin. Naging close tayo... Minahal kita ng sobra-sobra bebeko. Naalala mo ba nung unang beses na pumunta ako nung nakalimutan mo ang monthsary natin? Dumaan ako sa mall nun at may ka-date kang babae... Umiyak ako nun sa park... Yung araw din na yun ay hiningi kong halikan mo ako... Sobrang nasaktan ako nung di mo binigay pero ayos lang kasi mahal naman kita at ayokong pilitin ka sa di mo kayang ibigay... Bumiyahe ako ng malayo para lang makita ka pero tuwing pupunta ako ay wala ka... Di mo tinutupad mga pangako mo kaya lagi akong umaasa at nagmumukhang tanga pero ayos lang sakin... Para sayo bebeko ay magpapaka-tanga ako... Nung namatay papa mo ay halos mabaliw ako nung di ka nagpaparamdam kaya nag-aalala ako ng sobra... Pumunta ako sa inyo... Nahuli ko kayo ni Jane... Sobrang nadurog ang puso ko nun... Pero di kita inaway... Inisip ko na baka madagdagan ko lang problema mo... Niloko mo ako... Natakot ako na tanungin ka kung mahal mo pa ba ako dahil baka sagutin mong hindi at iwan mo na lang ako. Nung may nangyari sa atin ay umiiyak ako dahil naalala ko yung ginawa niyo ni Jane at iniisip ko na baka mas nasasarapan ka sa kanya kesa sa akin. Sobra akong nasasaktan... Sobra akong nadudurog. Lagi akong umiiyak. Nung birthday ni Jane niregaluhan mo siya... Sobrang nagselos ako dahil anniversary sana natin yun... Pero ayos lang... Di ako galit sayo Teo dahil mahal kita... Pinatawad kita dahil mahal kita... Pero lahat ng sakripisyo ko ay binalewala mo... Iniwan mo lang ako ng ganun kadali... Sana lagi kang masaya at nakangiti. Sana masaya kang wala na ako sayo dahil alam ko namang pinagtiyatiyagaan mo lang ako at nakaka-abala lang ako sa buhay mo... Nakakasagabal lang ako sa buhay mo... Patawad kung nasabihan kita ng masakit... Natakot ako nung sinigawan mo ako... Alam ko namang di mo ako minahal kahit kelan pero ayos lang... Naging masaya ako sayo... Mahal na mahal kita Teo..."

Habang nagbabasa ay nabasa na ng luha ang card na hawak ko...

Ngayon ko lang nalaman kung gaano ko ginago si Jay... Ngayon ko lang naunawaan lahat... Kaya pala... Kaya pala nahuhuli ko siyang umiiyak dati pero di niya lang sinasabi ang dahilan...

Di niya pinamukha sakin ang kasalanan ko kasi ayaw niyang mag-away kami...

Takot siyang iwan ko...

Pero di man lang ako nag-isip. Di ako nagdalawang isip na iwan siya...

Andami niyang sinakripisyo... Andami kong kasalanan... Hindi ako worth it na mahalin ng gaya ni Jay...

Gago ako... Ang tanga tanga ko...

Hindi ko mapigilang umiyak... Hindi ko alam kung makakaya kong dalhin ang sakit na ito...

Paano pa ako hihingi ng tawad kay Jay? Huli na ang lahat... Wala na siya...

Ang masaklap ay may dinurog ko ang puso niya bago siya mawala...

..........

Lumipas ang ilang buwan... Hindi pa rin ako nakakalimot... Every monthsary at every anniversary ay dinadalhan ko si Jay ng roses sa puntod niya...

Ngayon... Kung kelan wala na siya tsaka ko siya pinag-lalaanan ng oras...

Sinisisi ko ang sarili ko sa pagkamatay ng taong mahal ko...

Anlaki ng kasalanan ko kay Jay...

Kinakausap ko na lang ang puntod niya at humihingi ako ng kapatawaran sa kagaguhan ko...

Umiiyak ako palagi kapag bumibisita ako kay Jay...

Nabigla ako nang may humawak sa balikat ko...

"Wag kang umiyak... Malulungkot din siya kapag umiyak ka..." Sabi ng lalake at lumingon ako.

May binibigay siya sa aking panyo...

Nakita ko ang isang lalake na tsinito. Mukha siyang koreano at ang gwapo din niya...

Inabot ko ang panyo at pinunasan ko na ang mga luha ko...

Umupo ang lalake sa tabi ko...

"Miss mo na siya?" Tanong nung lalake.

"Oo... Sobra..." Seryoso kong sagot.

"Ako din... Miss ko na ang boyfriend kong si Peejay..." Nakangiti niyang sabi sa akin.

"Bakla ka?" Tanong ko sa kanya.

Tumango siya sa akin at...

"Paalis na sana ako nang makita kita eh... Galing ako sa puntod ng mahal kong si Peejay... Masaya kami bago siya mawala kaya di ka dapat malungkot. Alalahanin mo na masaya kayo ni..." Sabi niya at tumingin siya sa lapida.

"Ni... Jay mo bago siya mawala..." Nakangiti niyang sabi.

Umiling-iling ako at...

"Bago siya mawala ay nasaktan ko siya... Kasalanan ko... Hindi kami nagka-ayos bago siya mawala..." Naiiyak kong sabi.

Halatang nabigla yung lalake at...

"Wag kang umiyak... Mahal ka ni Jay diba? Syempre ayaw niyang umiiyak ka ngayon... Alalahanin mo yung masaya niyong ala-ala wag yung masasakit..." Sabi niya.

"Di mo naiintindihan..." Sabi ko.

Paano ko aalalahanin ang masasayang ala-ala namin eh sinaktan ko si Jay at di ako nag-effort para sa kanya...

"Mmm... I have to go..." Sabi nung lalake.

"By the way I'm Fin... Fin Castaniega." Sabi nung lalake.

"I'm Teo..." Matamlay kong sabi.

"Sana maging ok ka Teo... Alam kong lagi kang binabantayan ni Jay..." Nakangiti niyang sabi.

Umalis na siya at na-realize ko...

Tama siya... Binabantayan ako ni Jay at kailangan kong ngumiti para kay Jay... Ayaw ni Jay na malungkot ako... Ayaw niya na masaktan ako...

Simula ngayon di na ako iiyak...

Aayusin ko na ang sarili ko...

Sana may natutunan kayo sa masaklap kong love story...

Kapag mahal na mahal ka ng isang tao ay dapat pinag-lalaanan mo siya ng oras... Sana lang ginawa ko ang mga bagay na magpapasaya kay Jay...

Balang araw ay dadating ang taong magmamahal sa inyo ng totoo kagaya ni Jay... Isasakripisyo niya lahat para sa inyo... Sana wag kayong tumulad sa akin... Wag niyong hayaan na lamunin kayo ng pride at maging confident na di niya kayo iiwan...

Dahil ang totoo ay masakit...

Masakit kapag ang taong laging nandiyan sa iyo ay tinaboy mo palayo at tuluyang nawala... Tapos malalaman mo lang kung gaano siya kahalaga kapag wala na siya...

Pero hindi ako susuko... Magiging matatag ako dahil ito ang gusto ni Jay... Gusto niya na maging masaya ako kaya di na ako iiyak...

Alam ko na mas matatag ako ngayon dahil kay Jay... Alam kong nasa tabi ko lang siya at kasama ko siyang lumalaban kaya hindi na ako panghihinaan ng loob...

Ang sakit lang dahil hindi ko siya pinahalagahan kagaya ng pagpapahalaga niya sa akin...

The End